Μετά από πέντε μήνες βρήκαν τον εκτελεστή. Είναι ένα μπουμπούκι από Βουλγαρία, 31χρονος εκτελεστής τουρκικής καταγωγής, με άσχημα νταραβέρια στο πρόσφατο παρελθόν με Αυστραλία μεριά, απ’ όπου τον είχαν απελάσει. Προσπάθεια των Ελλήνων αστυνομικών ήταν να βρουν και τον εντολέα του. Ποιος είναι ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας.
Άλλη δουλειά αυτή. Ο καθένας στο είδος του. Αδίστακτος ο Βούλγαρος, όμως απρόσεκτος, όχι και πολύ επαγγελματίας, άλλωστε γι’ αυτό τον τσάκωσαν. Άλλη δουλειά λέμε, άλλη ειδικότητα εκείνη του ανακριτή, να ”ανοίξει” το στόμα όποιος το κρατάει κλειστό. Να ξεράσει το όνομα. Αν, βέβαια, το ξέρει. Αν, βέβαια, συναντήθηκε ποτέ με τον άγνωστο που του έδωσε το συμβόλαιο.
Γουστάρω με χίλια τον μπάτσο, τον επιστήμονα, τον κάθε μαιτρ που αναλαμβάνει να μάθει από τον εκτελεστή αυτό που εκείνος δεν θέλει να αποκαλύψει. Και για να πετύχει δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει μεθόδους έξω από τον κώδικα αστυνομικής δεοντολογίας. Δύσκολο το έργο, επειδή το κάθαρμα ξέρει πολύ καλά πως αν ξεράσει, την πούτσισε. Θα τον καθαρίσει, ακόμα και μέσα στη φυλακή, άλλος πληρωμένος δολοφόνος.
Θυμίζει μνημονιακή Ελλάδα το σκηνικό. Με συμβόλαια θανάτου της πατρίδας μας κάποιοι Έλληνες μας έχωσαν στο μνήμα, χωρίς να μας τελειώνουν. Γιατί δεν συμφέρει στους ηθικούς αυτουργούς να σταματήσουμε να αναπνέουμε. Γιατί στόχος ήταν να παραμένουμε στην εντατική. Διαρκώς, με άγνωστη στους Έλληνες ημερομηνία και του θανάτου και της επαναφοράς στην κανονικότητα.
Ποιος κρύβεται πίσω από τον Βούλγαρο εκτελεστή πιθανόν να το μάθουμε. Όχι πριν περάσουν 200 χρόνια θα γίνει γνωστό το πλάνο πως και με τη συνεργασία ποιων Ελλήνων έστειλαν την Ελλάδα στο κρεματόριο της δημοκρατικής Ευρώπης.
Διαβαστε ακομα: