Ξεναγός μας η «Μελαγχολική Αριστερά» που υπογράφει το δικό της σύνθημα στην οδό Ερεσού και Χαριλάου Τρικούπη. «Αυτούς που δημιούργησαν την καταναγκαστική εργασία τους λέμε φασίστες. Αυτούς που δημιούργησαν την καταναγκαστική ανεργία, τους λέμε κοινοβουλευτικούς. Δεν θέλουμε δουλειά, δεν θέλουμε νοσοκομεία. Ζούμε πλουσιοπάροχα. Ζήτω η ανεργία».
Σ’ ένα κοντινό δρόμο, στην οδό Ερεσού ο συνθηματογράφος κάνει σπονδή στη σοφία των προγόνων του.
Οι παλιοί αναρχικοί έλεγαν ”Σκότωσε τον μπάτσο μέσα σου, γράφει”. Παρακάτω, ένας άλλος, επίσης… παραδοσιακός, προτρέπει τους μη μυημένους. «Αφήστε τα μίση και πιάστε το γαμήσι».
Κάποιοι επιμένουν διαφορετικά, σύμφωνα με το σύνθημα στην οδό Δερβενίων. «Σε αργή κίνηση αυνανίζομαι».
Σε ορισμένες πολυκατοικίες δεν υπάρχει ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο χωρίς μπογιά. Η οδός Θεμιστοκλέους, προς την πλευρά της Καλλιδρομίου, διεκδικεί το ρεκόρ της πολυχρωμίας. Τα συνθήματα ποικίλουν. Κυριαρχούν το ”Ζήτω η αναρχία, κουφάλες΄΄, ”Το δικαίωμα στην τεμπελιά΄΄ και το κλασικό ΄΄Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι”.
Στην οδό Βαλτετσίου κυριαρχεί η εικονογραφημένη θυμοσοφία. « Όσο τα πρόβατα βελάζουν, τόσο οι λύκοι θα ουρλιάζουν».
Και μια στροφή προς την ποίηση. Διαβάζουμε σε τοίχο της οδού Καλλιδρομίου. «Άντε θύμα, άντε ψώνιο, άντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μονομιάς θα ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς. Κ. Βάρναλης».
Η περιοχή έχει να επιδείξει επίσης σπουδαίες δημιουργίες γκράφιτυ σε πολλούς τοίχους, και όπως φαίνεται είναι το μόνο που σταματά τους …μουτζούρηδες και όσους μετατρέπουν τους τοίχους σε ατέλειωτο πίνακα ανακοινώσεων πανεπιστημίου υπό κατάληψη.
Διαβαστε ακομα: