Πρόταση. Όσοι ψηφίζουν στις εκλογές να χαρτζηλικώνονται. Μιλάμε σοβαρά. Πολύ σοβαρά. Σύμφωνοι, είναι καθήκον του πολίτη να προσέρχεται στις κάλπες, όμως δεν παύει να είναι μια δουλειά κι αυτή. Αξιόπιστη, υπεύθυνη δουλειά.
Θέλει το χρόνο του το πράμα. Να ασχολείται σοβαρά ο πολίτης με την εν λόγω εργασία. Με το εν λόγω αντικείμενο. Να μη ψηφίζει κουτουρού μπουγάτσα. Άρα, ο ψηφοφόρος οφείλει να παρακολουθεί την καθημερινότητα της πολιτικής ζωής, να προβληματίζεται πριν αποφασίσει.
Προτείνω, λοιπόν, απλά και δημοκρατικά να νομοθετηθεί το εξής: Σε κάθε εκλογικό τμήμα να υπάρχει ένας κρατικός ταμίας και να καταβάλλει την όποια αμοιβή συμφωνηθεί από τα κόμματα σ’ όσους ψηφίζουν. Όπως, δηλαδή, αμείβονται οι βουλευτές, οι εκλεγμένοι, έτσι να παίρνουν κάτι τι, κάθε φορά και οι προσερχόμενοι στις κάλπες.
Και από που θα βγαίνει τούτο το πρόσθετο κονδύλι για να ”αποζημιώνονται” οι πολίτες που θα ξοδεύουν χρόνο και σκέψη προκειμένου να ψηφίζουν ενημερωμένοι και προβληματισμένοι. Και έτσι να αναλαμβάνουν τη ευθύνη της προτίμησης σ’ αυτό ή το άλλο κόμμα. Όχι να εκλέγουν κυβέρνηση και μετά από λίγες εβδομάδες να ξαναθέλουν εκλογές. Σύμφωνοι, αλλά ποιος θα πληρώνει τους πολίτες όταν, όπως προτείνω, θεωρηθεί ”επαγγελματική εργασία” το δικαίωμα του εκλέγειν; Το κράτος. Ποιος άλλος; Το κράτος που πληρώνει τα κόμματα, αλλά και τους τους βουλευτές. Να πληρώνει κι όσους ψηφίζουν. Να καταπολεμηθεί και η αποχή από τις κάλπες. Και πού να τα βρει τα λεφτά το κράτος; Να κόψει το λαιμό του. Ας βάλει κι άλλους φόρους.
Διαβαστε ακομα: