Πρόταση να περιοριστεί ο αριθμός των βουλευτών από 300 σε 250 σκεπτόταν να κάνει η κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015. Δεν αναφέρομαι σε ρεπορτάζ και πληροφορίες από το κεφάλι τους των δημοσιογράφων, Ήταν επιθυμία κυβερνητική και είχε βγει στον αέρα με ”διαρροή”. Επίσημα πράγματα, έστω ημιεπίσημα.
Στη συνέχεια. Ο Τσίπρας βγαίνει πρωθυπουργός και διαρρέει κι αυτός προσχέδιο περικοπής του αριθμού των βουλευτών, Ακούγεται, μάλιστα, ότι θα γίνουν 200 οι έδρες στη Βουλή με τη σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης.
Λόγια. Αυτοί είναι ικανοί να αυξήσουν τους… εκπροσώπους του λαού, στην πραγματικότητα ορίτζιναλ λαμόγια του προέδρου του κόμματος τους, που τον λένε και… αρχηγό. Στη δημοκρατία ο… αρχηγός εκπροσωπεί τους βουλευτές, οι οποίοι εκπροσωπούν τους πολίτες, Πως, όμως, έχει κάτσει το έργο; Όποιος βουλευτής δεν… πειθαρχεί στον γαμάω του κόμματος διαγράφεται. Ε, αφού έτσι παίζεται το έργο σ’ όλα τα κόμματα, για ποιο λόγο να υπάρχουν ένα κάρο βουλευτές;
Τη ξεχάσανε, λοιπόν, την περικοπή όχι μισθών και συντάξεων, αλλά του αριθμού των βουλευτών. Αν το… ξαναθυμηθούν να την κάνουν τη δουλειά μια και καλή. Όχι να κόψουν μόνο 50 και 100 έδρανα στο κοινοβούλιο. Ας γλυτώσουμε τουλάχιστον τους μισούς βουλευτές, να τους κάνουν 150. Δεν χάλασε ο κόσμος.
Όσο πιο λίγοι είναι οι βουλευτές, τόσο περισσότερο σε αξιόπιστους θα εξελιχθούν. Και η πολιτική θα αναβαθμιστεί. Μια δουλειά είναι το βουλευτιλήκι. Υπεύθυνη και σοβαρή. Δουλειά επαγγελματική. Με μισθό και μπόνους, πολύ μακριά από κάθε άλλον δημόσιο λειτουργό.
Ε, είναι πρόκληση να αμείβεται κάποιος ως βουλευτής και να μην εργάζεται. Να μην αποδίδει. Για σκέψου μια επιχείρηση να πληρώνει κανονικά τα στελέχη της και αυτά να μην πατάνε στο γραφείο. Αυτό συμβαίνει με τους βουλευτές. Δεν πάνε στη δουλειά τους. Άδεια είναι η Βουλή τις ώρες εργασίας. Φοβερό. Και δεν μπορείς να τους απολύσεις. Επειδή τους επέλεξε ο μαλάκας.
Διαβαστε ακομα: