Στο σινεμά έχουμε δει τη σκηνή, σε διάφορες παραλλαγές. Κάνει τσακωτή την γυναίκα του ο κερατωμένος και η κυρία τον καθησυχάζει ”Δεν είναι αυτό που νομίζεις… ”. Στα σοβαρά το λέει η άπιστη ή ο άτακτος σύζυγος στην απατημένη: ”Δεν είναι αυτό που νομίζεις… ”.
Δεν είναι αστείο. Η στιγμή μόνο πλάκα δεν σηκώνει. Ο άλλος είναι μέσα της, εκείνη θεόγυμνη στην αγκαλιά του εραστή της, κι όμως στον εμβρόντητο σύζυγο με πειστικότητα, και ίσως για να τον προλάβει μήπως αυτός κάνει καμιά τρέλα, του λέει:
– Δεν είναι αυτό που νομίζεις…
Και από την πλευρά της η κυρία, που πιάστηκε στα πράσα να ξενοπηδιέται, το… εννοεί όταν επιμένει ”Δεν είναι αυτό που νομίζεις… ”. Δηλαδή; Εντάξει, με τσάκωσες, αλλά δεν σημαίνει κάτι αυτό για μένα, πάντα εσένα αγαπάω, κύριε σύζυγε…
Αυτά είχε πει ο Θόδωρος Τσουκάτος. Και τα είπε, με υπόμνημα του στον εισαγγελέα. Όχι σε κάποιο καφενείο. Ποιος είναι ο μεσάζων Τσουκάτος ανάμεσα στην γερμανική πολυεθνική και το ΠΑΣΟΚ; Πρώην στέλεχος του ΕΚΚΕ, ό,τι πιο ακραίο αριστερά και εξωκοινοβουλευτικό στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, και μετά έκανε μεταγραφή. Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου. Σύμβουλος του Σημίτη επί πρωθυπουργίας του.
Ο άλλος, ο Γιάννης Σμπώκος στην απολογία του, για τις μίζες από τα υποβρύχια, είπε: ”Μπήκα στην πολιτική από το πάθος μου για την αλλαγή που πρέσβευε το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου”
Τελικά, ούτε αλλαγή έκαναν με το ΠΑΣΟΚ, παρ’ ό,τι τους βοηθούσαν οι ξένες πολυεθνικές ενισχύοντας τα μαύρα ταμεία του ”κινήματος” και τις τσέπες των μεγαλοστελεχών.
Διαβαστε ακομα: