Ο Μπέος, ο Ψινάκης, ο Γλέτσος, ο Μώραλης, κι όσοι άλλοι δεν είχαν καμία, μα καμία σχέση με την πολιτική, με το καλημέρα ως υποψήφιοι τι έδειξαν; Πως δεν χρειάζεται κάποιος να έχει πάει σε σχολή κομματική, να οργανωθεί σε φοιτητική νεολαία, σε συνδικαλιστική οργάνωση, να λαμογιάρει μ’ έναν μεγαλόσχημο υπουργό, για να συμπεριφέρεται ως παραδοσιακός πολιτικός. Σιγά τα δύσκολα.
Ακούς τον 65χρονο Αχιλλέα Μπέο και νομίζεις ότι είναι ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Πάνος Καμμένος, Ο Αλέξης Τσίπρας. Όλοι αυτοί. Βάζει την κασέτα ο δικός σου και καθάρισε. Ψηφίστε με, για να κάνουμε όλοι μαζί την αλλαγή. Να ξεκινήσουμε μια νέα αρχή. Τέτοιες παπαριές καμαρωτές. Ίδιες με το νι και το σίγμα επαναλαμβάνουν χρόνια, δεκαετίες.
Πιάσε δήλωση του υποψηφίου δημάρχου Αχιλλέα Μπέου: «Θα γίνω δήμαρχος για όλο τον Βόλο. Ο κόσμος έχει τη βούληση να επιλέξει και να διώξει το παλιό, το φθαρμένο, τα γεμάτο αγκυλώσεις και κομματικές εξαρτήσεις. Το αποτέλεσμα στον Βόλο δεν θα το κρίνουν τα μέσα διαπλοκής, ούτε οι κομματικοί και πολιτικοί προϊστάμενοι της πόλης που την οδήγησαν στην εξαθλίωση». Και ο Αχιλλέας, γιος μαραγκού κομουνιστή, φανατικός οπαδός του Ανδρέα Παπανδρέου, βγήκε δήμαρχος. Πανηγυρικά.
Πήρες πρέφα; Γεννημένος πασόκος ο Μπέος. Περισσότερο επικοινωνιακός από τους βέρους πασόκους που πήραν μεταγραφή στον Σύριζα. Έτσι κάνουν όλοι. Με τη γνωστή και πολυμεταχειρισμένη πατέντα. Και εκλέγονται με τη μια. Ο δε Μπέος τους πήρε τα σώβρακα στο Βόλο. Νίκησε όλα τα κόμματα, για πλάκα.
Διαβαστε ακομα: