Πρώτη φορά συμβαίνει. Ποτέ άλλοτε τα τελευταία 50 χρόνια, επί μεταπολίτευσης τα πολιτικά πράγματα δεν ήταν τόσο… ήρεμα. Ουδείς ασχολείται με τις… εκλογές. Ποιος να ζητήσει πρόωρες κάλπες! Ο Μητσοτάκης δεν έχει αντίπαλο. Ούτε υποψία αντιπάλου.
Το ξέρετε το ανέκδοτο; Μοιάζει με ανέκδοτο, αλλά ήταν αληθινή κουβέντα χαρτοπαίκτη.
«Κάθε 31 Δεκεμβρίου κόβω τον τζόγο και τον ξαναρχίζω τον άλλο χρόνο, την πρώτη Ιανουαρίου».
Έτσι και με τις εκλογές. Με την εκλογολογία. Αμέσως μετά τις εκλογές η αντιπολίτευση ζητούσε να στηθούν οι κάλπες. Πότε θα ξαναγίνουν οι εκλογές; Εύκολη η απάντηση. Όταν ο πρωθυπουργός εκτιμά πότε τον συμφέρει περισσότερο. Την πάρτη του κοιτάει, μόνον την πάρτη του ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Τι θα είναι το καλύτερο, το λιγότερο κακό, προσωπικά. Έχουμε να πούμε κάτι άλλο επ’ αυτού;
Έχουμε. Δεν έχει καμία, μα καμία σημασία το πότε θα γίνουν οι εκλογές, τελικά. Γίνουν, δεν γίνουν, το ίδιο είναι. Κάτι άλλο; Ναι, υπάρχει και κάτι ακόμα. Τίποτα δεν αλλάζει στην Ελλάδα αν «κερδίσει» άλλος τις εκλογές, αν τις χάσει ο πρωθυπουργός. Κι αυτό το ξέρει ο κοσμάκης! Μέσα στο νερό το 85% του κόσμου ξέρει ότι πράγματι δεν θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα επειδή άλλαξε η κυβέρνηση.
Διαβαστε ακομα: