Αριστερός σημαίνει κατ’ αρχήν και κατ’ εξοχήν ιδεολόγος. Έχει ιδεολογία ο αριστερός. Και ο κομματικός αριστερός επί πλέον έχει κόμμα. Δεν έχει αρχηγό, όμως. Ούτε καν πρόεδρο και γραμματέα. Έχει, αλλά ο μπροστινός, είτε έχει το αξίωμα του γραμματέα, είτε του προέδρου, είναι υπόλογος στην ιδεολογία. Και στα όργανα του κόμματος.
Στο βόθρο της αριστεράς με Σύριζα, τι βλέπαμε; Μία γελοία προσωπολατρία στον… Τσίπρα. Έλεος, ρε! Λες και ο Αλέξης μας είναι πολιτική ή κομματική ή λαϊκή προσωπικότητα καταξιωμένη. Πάρτε πέντε!
Γίνεται ένας υπουργός με απόφαση Τσίπρα και ο διορισμένος υπουργός έλεγε: «Τιμή μου που με επέλεξε ο πρωθυπουργός».
Για να πουλήσει αριστερό τσαμπουκά, όχι να αντιμετωπίσει με σχέδιο και αποφασιστικότητα τον χουλιγκανισμό, ο αρμόδιος υφυπουργός έλεγε:«Μου έχει εμπιστοσύνη ο πρωθυπουργός».
Ποια αριστερά, ρε; Ποια ιδεολογία, ρε; Και που είναι η κομματική λειτουργία του Σύριζα; Ένας αποφασίζει κι όλο το σύστημα, είτε ήταν στην αντιπολίτευση, είτε στην κυβέρνηση, ήταν ένα ανύπαρκτο νεκροταφείο σε παραγωγή και άσκηση πολιτικής σκέψης και πρακτικής. Επόμενο να τους προκύψει κάποιος πλανόδιος Κασσελάκης και να τους διαλύσει.
Διαβαστε ακομα: