Στις 28 Οκτωβρίου γιορτάζουμε το ”ΟΧΙ” της Ελλάδος στον Μουσολίνι (φώτο). Στον πρώην φανατικό αριστερό που έφτιαξε το φασιστικό κόμμα στην πατρίδα του και για 21 χρόνια κυβέρνησε την Ιταλία. Μήπως δεν έγινα κατανοητός. Είπαμε το ”ΟΧΙ” στον Μπενίτο, τον σύμμαχο του Χίτλερ. Δεν υπήρχε στο έργο καμιά Ιταλία, και κανένας λαός της Ιταλίας. Επιτέλους!
Κανένας λαός και στρατός της Ιταλίας αποφάσισε τούτο και το άλλο. Επιτέλους! Ο κοσμάκης είναι χρήσιμος μόνο για να ψηφίζει, κι αυτό το ”δικαίωμα” αφού τους το παρέχουν, διότι κάποιες φορές οι διάφοροι εξουσιαστές, φασίστες γουστάρεις να τους πεις, δημοκρατικούς, προοδευτικούς, λαϊκούς του κώλου, όπως σε βολεύει πες τους, κανένα πρόβλημα, με τις εκλογές νομιμοποιούν τις πιο αντιανθρώπινες ενέργειες τους στο όνομα του λαού.
Ο Ερντογάν δεν είναι τομάρι του κερατά. Ένας σουλτάνος, όχι. Είναι εκλεγμένος είναι. Δεν παίζει κανένα κυβερνητικό κόμμα, καμιά κυβέρνηση. Καμιά ιδεολογία, καμιά παράταξη, αυτά τα καραγκιοζιλήκια που τσαμπουνάνε οι διπλωματούχοι απατεώνες. Όλα, τα πάντα όλα είναι στα χέρια του ενός. Είτε είναι δικτάτωρ, όπως ο φαιδρός Μουσολίνι, είτε εκλεγμένος, όπως ο παρανοϊκός Χίτλερ. Και σήμερα ο ένας, εκλεγμένος ή όχι, κάνει κουμάντο σε κάθε χώρα. Έτσι είναι φτιαγμένο το έργο, κι ίσως είναι πιο βολικό. Να μη φταίνε οι… λαοί στις συμφορές και να πιστώνονται τα μεγαλεία.