Μια παρατήρηση έχω. Ας μου επιτραπεί να την εκφράσω, όσο γίνεται σεμνά και ταπεινά. Πολύ ασχημίλα πέφτει στις προσεχείς εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, όπως τις λένε. Πάντα, δηλαδή, οι άσχημοι ήταν η μεγάλη πλειοψηφία των υποψηφίων, ανδρών και γυναικών, Οι ωραίοι, έστω οι συμπαθητικοί, ήταν λίγοι. Πολύ λίγοι.
Κάτι σημαίνει αυτό και δεν βρίσκω απάντηση. Μια εξήγηση στο φαινόμενο. Να μη ντρέπονται τη φάτσα τους οι άσχημοι και να την πλασάρουν με αφίσες και άλλες ρεκλάμες.
Χρόνια με τρώει αυτό. Δεκαετίες. Η ασχήμια να κυκλοφορεί ασύδοτη σε κάθε προεκλογική περίοδο.
Με την ευκαιρία λέω και το άλλο. Ρεκλαμαρίζονται πλέον και… σύμβουλοι. Άλλο πάλι αυτό! Δεν μας έφτανε να τρώμε στη μάπα τους υποψήφιους δημάρχους και περιφερειάρχες. Σκάνε μύτη με καμπάνιες ολόκληρες και οι… σύμβουλοι τους. Λες και αποφάσισαν να μπουν στο Λευκό Οίκο. Τι να συμβαίνει; Τι άλλο, έχει μάσα η δουλειά.
Διαβαστε ακομα: