Πουλάει η ”αλλαγή”. Γι’ αυτό παίζει σα σύνθημα. Πριν από τη χούντα, πριν από το 1967 βγήκε στο μπαλκόνι το παραμύθι της ”Αλλαγής”. Από τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον παπατζή. Το σότο! Η απάτη, Να λες στον άλλον ότι σε ένα φεγγάρι θα κάνω αλλαγή. Θα κάνω τα πάνω κάτω.
Πουλάει το κόλπο. Κι αφού αρέσει, μπαίνει στη βιτρίνα. Πριν ξεκινήσει η λεγόμενη προεκλογική περίοδος, την λες και ”αγώνα”, τα βάζουν κάτω. Ποια είναι η ατζέντα μας. Με ποιες λέξεις, έννοιες, συνθήματα και τσιτάτα θα παίξουμε σ’ αυτή τη δόση. Μακράν επιλέγεται η ”αλλαγή”. Γιατί; Είπαμε. Δεν είπαμε; Πουλάει στο πόπολο.
Να το ακούει ο κοσμάκης, Όχι και να θέλει από τον πολιτικό να την κάνει την αλλαγή. Α, έτσι δεν παίζουμε. Να ακούσει γουστάρει ο κοσμάκης για την ”αλλαγή”, αν διανοηθεί ο πολιτικός να ξεκινήσει τη διαδικασία να γκρεμίσει και να κτίσει από την αρχή, ε, τότε θα τον καταραστούν τον πολιτικό.
Αν ο πολιτικός εξηγήσει τι σημαίνει αλλαγή, τότε δεν θα τον ψηφίσουν ούτε οι σταθεροί οπαδοί του κόμματος. Όχι, κύριε! Όταν λέμε αλλαγή, εννοούμε πλάκα. Εννοούμε μια προεκλογική μπαρούφα. Αν εσύ ο πολιτικός παίρνεις στα σοβαρά τη διαφημιστική μπούρδα σου πριν τις εκλογές, τότε δεν μας κάνεις.
Διαβαστε ακομα: