Τι λέει ο καθένας από τους κομματάρχες. Τους αρχηγούς κι όχι μόνο των κομμάτων. Όσοι μιλάνε. Τι μας λένε, λοιπόν; Ασχολούνται με τον αντίπαλο. Κατά βάσιν. Αυτό σε βάρος του αντιπάλου, κι εκείνο και το άλλο. Άντε να αναφέρονται στους ίδιους κατά 15 έως το πολύ στο 25%. Γιατί;
Ο πολιτικός είναι μέσα στο πνεύμα της αγοράς. Τι θέλει ο κόσμος. Οι ψηφοφόροι, λοιπόν, αντιπαθούν περισσότερο κάποιον παρά συμπαθούν. Ακόμα κι αυτοί που είναι αμετακίνητοι, ψηφίζουν με κλειστά μάτια ένα κόμμα και μόνο αυτό, δεν το αλλάζουν με τίποτα, κι αυτοί ενισχύουν την επιλογή τους με την αποστροφή που αισθάνονται για τον αντίπαλο.
Δεν το ρίχνει υπέρ Μητσοτάκη διότι είναι δεξιός, συστημικός, συντηρητικός, αλλά διότι του την σπάει ο Τσίπρας. Φοβερό, ε; Να μην είναι ΝΔ και να καταψηφίζει φανατικά τον Σύριζα.. Ακόμα κι αν θεωρεί σωστό π.χ. τον Βαρουφάκη ή τον Βελόπουλο, προκειμένου να… τιμωρήσει, να κόψει τα πόδια του Τσίπρα, ψηφίζει ΝΔ.
Το ίδιο κα στο τούμπα έργο. Δεν θέλει Μητσοτάκη και ψάχνεται σε ποιον να το ρίξει, για να βλάψει περισσότερο τη ΝΔ. Ψηφίζω σημαίνει καταψηφίζω αυτόν που δεν κάνω κέφι.
Διαβαστε ακομα: