Οι σταλινικές εκκαθαρίσεις. Από τις πιο μεγάλες θηριωδίες της ανθρώπινης Ιστορίας. Φοβερά πράγματα. Άτομα που πρωτοστάτησαν στην κομουνιστική επανάσταση του 1917 τους καθάρισε το κτήνος με το όνομα Ιωσήφ Βησαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, γιος τσαγκάρη από την Γεωργία. Ο γνωστός Στάλιν.
Με δίκες μαϊμού, με στημένες κατηγορίες ύψιστα κομματικά και κρατικά στελέχη της Σοβιετικής Ένωσης τα σακάτεψε εν ψυχρώ ο Ιωσήφ Στάλιν. Κι αυτό το όργιο των εγκλημάτων, της κομματικής αυθαιρεσίας, ήρθε να το καταδικάσει ο Νικήτα Χρουστσώφ (φωτό, με τον Τζων Κένεντυ, το 1961) το 1956, σα σήμερα στις 25 Φεβρουαρίου.
Ο γραμματεύς του κόμματος Χρουστσώφ κήρυξε την αποσταλινοποίηση, την οποία αποδέχθηκαν όλα τα κομουνιστικά κόμματα της ανατολικής Ευρώπης, με εξαίρεση το ελληνικό, το ΚΚΕ.
Το πιο φτηνό κόλπο. Η χοντρή απάτη. Δεν κατεβάζουμε ρολά διότι χρεοκόπησε το μαγαζί. Όχι αυτό, όχι και να φύγουμε από την μπάρα και να πίνουμε το νέκταρ της… ιδεολογίας μας. Κάνουμε το άλλο, ανανεώνουμε το σάπιο, το παρακμιακό και καταδικάζουμε τον προηγούμενο πούστη. Κομουνιστές είμαστε, κομουνιστικό, λαϊκό καθεστώς, αλλά ”παραδεχόμαστε” χωρίς να το ομολογούμε πως ΕΝΑΣ κυβερνούσε, ΕΝΑΣ καριόλης φταίει.
Η γνωστή βιόλα. Ο επόμενος να καταδικάζει τον προηγούμενο και το έργο συνεχίζει στο ίδιο πλάνο σύμφωνα με τη γραμμή του κόμματος που έχει το αλάθητο του Πάπα και είναι πάντα δικαιωμένο. Ζήτω ο κομουνισμός, λέει ο Στάλιν. Ζήτω ο κομουνισμός, κάτω ο Στάλιν, λέει ο Χρουστσώφ. Ζήτω ο κομουνισμός, κάτω ο Χρουστσώφ, λέει ο Μπρέζνιεφ. Ζήτω η επανάσταση, κάτω ο Μπρέζνιεφ, λέει ο Γκορμπατσώφ. Ζήτω η Ρωσία, κάτω ο Μπρέζνιεφ, λέει ο Γιέλτσιν.
Μέχρι που ήρθε ο Πούτιν, προϊόν επίσης του κόμματος κι αυτός, και είπε, δεν το είπε, αλλά είναι σα να το είπε; ”Η δουλειά είναι να κονομήσουμε, η Ρωσία είναι παγκόσμια δύναμή στρατιωτικά, αμυντικά, επιστημονικά και πρέπει να μπούμε στο παιχνίδι και οικονομικά. Τι μαλακίες είναι αυτές, με τα Ζήτω και τα Γιούχα;”.
