Μεθαύριο Πέμπτη κλείνει χρόνος από την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία. Του Πούτιν, βέβαια, και καμιάς Ρωσίας. Να ξέρουμε τι λέμε. Καμιά Ρωσία, κανένας… λαός της και κανένας στρατάρχης την ενόπλων δυνάμεων της αποφάσισε τη μπούκα σε άλλη χώρα. Με λένε Πούτιν και πουτάνες στα κρεβάτια σας μη σα πηδήξω όλες μαζί και βρείτε το μπελά σας. Έτσι πάει. Ένας αποφασίζει κι όσοι δεν πειθαρχούν μην πούμε τι τους περιμένει;
Επέτειος, λοιπόν! Ένας χρόνος και βλέπουμε… Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος στην Ουκρανία άγνωστον. Προς το παρόν τον έχουν να κρατάει χρόνια. Δεν υπάρχουν προβλέψεις πότε θα σταματήσουν οι βομβαρδισμοί σε νοσοκομεία, νεκροταφεία, σιδηροδρομικούς σταθμούς, γενικά όπου ο Πούτιν θαρρεί πως θα καμφθεί το ηθικό των Ουκρανών.
Η Ευρώπη τι κάνει; Τι έκανε; Εδώ είμαστε. Πριν από τις 24 Φεβρουαρίου 2022 ο Ζελένσκι σε ομιλία του στο Μόναχο ήταν ξεκάθαρος: ”Από ώρα σε ώρα η Ρωσία θα επιτεθεί στη χώρα μου… ”.
Η Ευρώπη τι να έκανε; Τα έξυνε και με τα δυο χέρια. Δεν ήθελε να κάνει. Αδύναμη; Όχι. Βολεμένη; Όχι. Αφελής; Όχι. Τότε γιατί δεν αντέδρασε; Γιατί δεν σήκωσε ανάστημα, απέναντι στον Πούτιν; Φόβος; Όχι. Τότε, τι;
Δεν έχει ξαναγίνει στην Ιστορία. Εδώ και 77 χρόνια δεν έγινε πόλεμος στην Ευρώπη. Αυτά που συνέβησαν στην πρώην Γιουγκοσλαβία δεν πιάνονται. Σα να έλυσαν τις διαφορές του μαφιόζικες οικογένειες. Και ήταν στο πρόγραμμα για να γυρίσουν οριστικά σελίδα Σέρβοι, Κροάτες, Βόσνιοι και σία. Η Ευρώπη, λοιπόν, ξέρει πως αν μπλεκόταν στον πόλεμο της Ουκρανίας δεν θα ξέμπλεκε.
Κι όταν λέμε Ευρώπη εννοούμε τις μεγάλες χώρες, όχι τίποτα Ελλάδες και Αυστρίες, Νορβηγίες και Τσεχίες. Σήμερα υπάρχει δημοκρατία, οι έτσι Μακρόν και Σολτς είναι εκλεγμένοι, βγαίνουν από την κάλπη και δεν έχουν τα άντερα να σύρουν τον κοσμάκη σε πόλεμο. Το νταηλήκι των στρατηγών και βασιλιάδων, δικτατόρων και άλλων αλανιάρηδων ανήκει σε εποχές αλλοτινές. Πάνε αυτά, τελειώσανε.
Ο τσαμπουκάς του Πούτιν στην Ουκρανία αναστάτωσε την Ευρώπη. Μόνον; Επηρέασε αποφασιστικά τα οικονομικά δεδομένα στην Ευρώπη. Γι’ αυτό δειλά και προσεκτικά, όχι προκλητικά, σιγά σιγά άρχισαν από την Ευρώπη να βοηθάνε τον Ζελένσκι. Όχι ακριβώς τον Ουκρανία και τον πρόεδρο της, αλλά την.. Ευρώπη. Εκεί είμαστε. Η Ευρώπη, αυτό που λέγεται Δύση, δείχνει στον Πούτιν ότι είμαστε κι εμείς εδώ και πολιτισμένα, δημοκρατικά και φιλανθρωπικά δεν μπορούμε να γυρίσουμε την πλάτη στο θύμα, στην Ουκρανία.
Διαβαστε ακομα: