Δεν το συζητάμε ότι οι συριζαίοι έχουν σαλτάρει και παραμονές των εκλογών τους βγαίνει όλος ο φανατισμός. Αυτό είναι κι όχι κάτι άλλο. Τα παιδιά, για όσους δεν ξέρουν, δεν έχουν εγκαταλείψει την ιδέα πως θα ξαναγυρίσουν. Θα ξαναγίνουν κυβέρνηση. Και τώρα που έχουν μπει στο δρόμο της εκλογικής αναμέτρησης, δηλαδή της δεύτερης ήττας τους, δεν ξέρουν τι λένε…
Ένας πρώην υπουργός είπε Με το καλό ή με το άγριο…Δεν λέγεται αυτό. Δικαιολογείται, όμως, διότι ο άνθρωπος ξέρει πως το τραίνο έχει φύγει και δεν ξαναγυρνά. Και προχθές η Τάνια Τσανακλίδου, πριν ακόμα ανακοινωθεί ότι θα είναι υποψήφια, το πέταξε με τη σκέψη πως θα γίνει σουξέ;
– Θα τους φάμε!
Ποιους θα φάμε; Ποιοι θα φάνε ποιους; Ουδείς θα φάει ουδένα. Εκλογές θα γίνουν και θα μετρηθούν οι μεν και οι δε. Όλοι. Αυτό θα γίνει. Κανένας δεν θα έχει στο στομάχι του κομμάτια αλλουνού. Ναι, δικαιολογώ και την κυρία Τσανακλίδου, διότι γνωρίζω τι σημαίνει τύφλα. Τι σημαίνει φανατισμός. Άσχετο ότι είναι κορίτσι γεμάτο ταλέντο, ξεκίνησε από παιδικό θέατροστη Θεσσαλονίκη, έγινε τραγουδίστρια στο πλάι του αλησμόνητου Νίκου Ξυλούρη, δεν εγκατέλειψε το θέατρο, την κέρδισε το τραγούδι, διότι είναι αληθινά μεγάλη φωνή, αλλά παρά τα 70 της χρόνια, δεν την εγκατέλειψε ο οπαδικός, δήθεν κομματικός φανατισμός.
Αν μιλάμε σοβαρά το ”Θα τους φάμε” κάνει ζημιά στον Σύριζα. Τρομάζει την προεκλογική πελατεία στην οποία ποντάρει ο Τσίπρας. Σε πήραμε μαζί μας, κυρία Τσανακλίδου, διότι πάντα η αριστερά οπλιζόταν επικοινωνιακά με καλλιτέχνες, όχι να να μοιάζεις σκαστή από αντάρτικο συνάφι. Ο Σύριζα κάνει πρωταθλητισμό και ως καθεστωτικό κόμμα χρήζει υποψήφιους βουλευτές και αναντάμ παπαντάμ καραδεξιούς, περίεργους ”κεντρώους”, συνεσταλμένους αριστερούς. Επειδή θέλουμε την πρωτιά στις εκλογές. Και έρχεται ο μεν Σπίρτζης για να κατοχυρώσει την προσωπική του θέση στο κόμμα και λέει ”Και με το άγριο….”, η δε χθεσινή στο κόμμα Τσανακλίδου για να τρομοκρατίσει τους όποιους δυσαρεστημένους από τον Μητσοτάκη.
Διαβαστε ακομα: