του Ανειδίκευτου Συνεργάτη
Όλα συνηθισμένα τις ημέρες των εορτών, όμως τα κάλαντα στους πολιτικούς παραείναι άνευ σημασίας. Τι σημαίνουν δεν το κατάλαβα ποτέ. Κι αν σημαίνουν κάτι, γιατί αυτό πρέπει αυτό να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον 3-4 φορές το ίδιο πρωινό, στο ίδιο επίσημο πρόσωπο, στον ίδιο χώρο;
Σύλλογοι, Ενώσεις και Χορωδίες δίνουν κάθε χρόνο μάχη να εξασφαλίσουν μία πρόσκληση και να πουν τα κάλαντα στα γραφεία της εξουσίας.
Το έθιμο υποχρεώνει τον πρόεδρο της Δημοκρατίας να υποστεί και έξι φορές το μαρτύριο των καλάντων, την παραμονή των Χριστουγέννων. Οι… ακροάσεις άρχιζουν με την μπάντα των Ενόπλων Δυνάμεων και την Προεδρική Φρουρά. Δύο μέτρα άντρες οι τσολιάδες ”τα είπαν” τα κάλαντα σαν τα παιδιά του δημοτικού (φώτο).
Στη συνέχεια, ο λόγος ”θεσμικά” δίνετια στο Λύκειο Ελληνίδων, στην Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας, και ακολουθούν σωματεία Ποντιακά, Παιδικές Χορωδίες του τάδε και του δείνα Δήμου. Μέχρι που ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μαθαίνει φαρσί τα κάλαντα. Αντίθετα, ο πρωθυπουργός συνηθίζει να ζητάει τη συνδρομή δύο, τριών τουλάχιστον συνεργατών του, να μην περάσει μόνος την δοκιμασία. Κάποιες φορές το πάνε μονορούφι διαφορετικές ”χορωδίες”.
Στο έθιμα οι βρακοφόροι της Κρήτης σπάνε όλα τα ρεκόρ. Χρόνια τώρα στο κουρμπέτι, έχουν γίνει περιζήτητοι. Και είναι όαση γιορτινή στη μονοτονία της παραμονής.
Διαβαστε ακομα: