Πρώτα κρίνω τον πελάτη του κόμματος και μετά το κόμμα. Γιατί; Πρώτα κρίνω τον αγοραστή και μετά τον πωλητή. Γιατί; Επειδή ο καταναλωτής ορίζει σχεδόν στα πάντα τον προμηθευτή. Επειδή ο πελάτης δεν απευθύνεται στον μαγαζάτορα, αλλά το αντίθετο συμβαίνει.
Άρχισε η διαδικασία επιλογής υποψηφίων στα κόμματα εν όψει των εκλογών. Το συζητάνε και το ξανασυζητάνε. Φτιάχνουν τις λίστες και τις ξαναφτιάχνουν. Σβήνουν και ξεσβήνουν. Έτσι θα πάει η δουλειά μέχρι να στηθούν οι κάλπες.
Με τι κριτήρια γίνεται η επιλογή; Σ’ όλα τα κόμματα, θεωρούμενα δεξιά και αριστερά, συντηρητικά και προοδευτικά, ΕΝΑ είναι το κυρίαρχο κριτήριο. Πόσο ζυγίζει η… αναγνωρισιμότητα του υποψήφιου. Πόσο γνωστός είναι, άσχετο, εντελώς άσχετο το… περιεχόμενο του υποψήφιου. Ας είναι άδειο μύδι, αρκεί να τον ξέρει το πόπολο. Γιατί;
Επειδή το πόπολο, ο γίγαντας λαός ψηφίζει αυτόν ή τον άλλον από το κατά πόσον τον έχει φάει στη μάπα. Πόσες φορές τον έχει δει στα κανάλια. Γιατί, λοιπόν, να κρίνω τα κόμματα που επιλέγουν και μη ποιοτικά άτομα κι όχι τον κοσμάκη που γουστάρει να ψηφίζει τον πιο γνωστό του δημοσιογράφο ή αθλητή, τραγουδιστή και χορευτή; Στη φώτο, η ολυμπιονίκις Σοφία Μπεκατώρου, κατά πάσα πιθανότητα στα ψηφοδέλτια με την ΝΔ.
Διαβαστε ακομα: