Κάτι δεν πάει καλά σε μια ομάδα ποδοσφαίρου όταν κάθε λίγο αλλάζει πρόεδρο. Ή και προπονητή. Το πράμα μιλάει μόνο του. Τι να της κάνεις τις… αναλύσεις και τις ενδοσκοπήσεις. Έχεις να κάνεις με καφενείο. Με ρεμπέτ ασκέρι. 

Μόνο στις μικρές, τις γραφικές χώρες αλλάζουν συχνά οι κυβερνήσεις. Σήμερα αυτός πρωθυπουργός, αύριο άλλος, για να περιμένει στη σειρά του ο επόμενος. Πολιτική, αλλά και οικονομική σταθερότητα θα βρεις μόνο στις χώρες όπου τα πράγματα δουλεύουν μόνα τους. Ακριβώς.

Στην Ελλάδα. Το σκηνικό παραμένει σταθερό στη γραφικότητα. Είμαστε μια περιθωριακή χώρα. Κάθε μέρα πρώτο θέμα το πότε θα γίνουν οι εκλογές. Φαιδρή κατάσταση. Φαιδροί πολιτικοί. Ο Τσίπρας συμπεριφέρεται όπως ο κάθε αρχηγός αντιπολίτευσης από τότε που σταμάτησε ο πόλεμος πριν 80 χρόνια. Οι δημοσκοπήσεις θέλουν πάλι στην αντιπολίτευση τον  Σύριζα, αλλά ο Τσίπρας επιμένει να στηθούν οι κάλπες πριν της ώρα τους για να… ξαναχάσει.

Η Βρετανία. Κάποτε ήταν η Μεγάλη. Σήμερα είναι σε δεύτερο πλάνο, αλλά της έμεινε το όνομα. Σε πρώτο πλάνο παίζουν ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία, Ρωσία. 

Παραιτήθηκε ο 58χρονος πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνστον. Τι να το κάνεις που λειτουργεί σταθερότητα σε επίπεδο…

βασίλισσας. Η Ελισάβετ παραμένει ακλόνητη στο θρόνο, διότι κανένας δεν απειλεί να την εκθρονίσει. Από την εποχή της Μάργκαρετ Θάτσερ, πρωθυπουργού από Μάιο 1979 έως Νοέμβριο 1980, η βρετανική κυβέρνηση ποτέ δεν γνώρισε σταθερότητα. Γιατί; Επειδή δεν είναι Μεγάλη Βρετανία. Επειδή είναι δευτεράτζα Βρετανία.