Πλάκα πλάκα η φτωχή και μικρή Ελλαδίτσα μας έτσι κι αλλοιώς μεγάλωσε και θέριεψε μέσα σε 200 χρόνια μόνο, από τότε που άρχισε να παίζει σαν ανεξάρτητο κράτος. Κι αν είναι υπερβολή αυτή η εκτίμηση, σίγουρα η Ελλάδα μας – με τους μίζερους και φουκαριάρηδες Έλληνες – δεν είναι ίδια, όπως ήταν πριν 50 και 100 χρόνια.

Το όνειρο του Χαρίλαου Τρικούπη ήταν η σύνδεση του Ρίου και του Αντιρίου. Και το είπε στη Βουλή των Ελλήνων το 1889, σα σήμερα, 30 Μαρτίου, ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος.

Έπρεπε να περάσουν 85 χρόνια, να σκάσει μύτη το ΠΑΣΟΚ, το 1974, για να αρχίσει να μιλάει ο αρχηγός του, ο Ανδρέας Παπανδρέου, περί… οραμάτων, για άλλα άσχετα θέματα.

Άλλο το όνειρο, άλλο το όραμα. Πιο κουλτουριάρικο, πιο εφετζήδικο το… όραμα. Ο Ανδρέας δεν ήταν Τρικούπης, δηλαδή ένας παλιομοδίτης, να παίζει με πολυμεταχειρισμένα τρυκ.

 

Θα πει κανείς και θα έχει δίκαιο πως αν αναλάμβανε η Ελλάδα τους ολυμπιακούς αγώνες, ακόμα θα έπαιζε το όνειρο του Τρικούπη για τη ζεύξη. Είπαμε, όμως. Έτσι ή αλλοιώς η Ελλάδα μας απέκτησε ένα ακόμα δακτυλίδι, ένα ακόμα κόσμημα που το χρειαζόταν και την κάνει περήφανη.