Το 1911 ξεσηκώνονται οι Αλβανοί εναντίον της Τουρκίας. Ε, να μην κάνουν και τα γειτονάκια μας τη δική τους επανάσταση; Κάπως καθυστερημένα, αλλά προέκυψε ο αλβανικός τσαμπουκάς, που ποτέ δεν περιορίζεται μονάχα στους δύο αντιπάλους. Η Ιστορία τα λέει όλα, τα δείχνει όλα… Οι Ιταλοί είχαν τα σχέδιά τους και εκμεταλλεύθηκαν το επεισόδιο στην Αλβανία. Βρήκαν την ευκαιρία να επιδείξουν… ιμπεριαλισμό αλά Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία. Κτυπάνε, λοιπόν, τις ακτές της Αφρικής οι Ιταλοί και καθαρίζουν τον τόπο από την τουρκική επέκταση εκεί.
Όπως είχαν κάνει τον Οκτώβριο του 1940 στην Ελλάδα, από την οποία ζητούσαν υποταγή, οι Ιταλοί έστειλαν τελεσίγραφο στην Τουρκία τον Σεπτέμβριο του 1911, να αδειάσει τη γωνιά από την Τριπολίτιδα και την Κυρηναϊκή. Η Τουρκία πλέον ζούσε τις τελευταίες ημέρες της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά απέρριψε το τελεσίγραφο και η Ιταλία της κήρυξε τον πόλεμο. Σε τρεις εβδομάδες η Ιταλία κατέλαβε τις αφρικανικές κτήσεις από τα χέρια των Τούρκων και σα σήμερα, 10 Οκτωβρίου, με βασιλικό διάταγμα αναλάμβανε την πλήρη κυριαρχία των δύο τουρκικών επαρχιών.
Ο ιταλοτουρκικός πόλεμος είχε και συγκρούσεις των δύο στόλων στην Αδριατική και στο Αιγαίο. Επιθετικά και με στόχο τη νίκη έπαιζε η Ιταλία, αμυντικά και με κάτω το κεφάλι η Τουρκία. Αποτέλεσμα οι Τούρκοι να πάθουν τις πλάκες τους στις Αδριατικές ακτές της Αλβανίας, στην Πρέβεζα που ήταν δική τους, και στα Στενά των Δαρδανελλίων.
Πήραν φόρα οι φρατέλι. Αγγλία και Γαλλία κάνουν το ψόφιο κοριό και οι Ιταλοί τον Μάιο του 1912 αποβιβάζονται στην Ρόδο. Και στη συνέχεια κατέλαβαν κι άλλα ελληνικά νησιά ως… ελευθερωτές, ότι θα τελειώσουν τον τουρκικό ζυγό. Μην το συνεχίσουμε, οι σελίδες της Ιστορίας δεν τελειώνουν ποτέ. Να πούμε μόνο ότι οι Έλληνες της Δωδεκανήσου ήθελαν ένωση με την Ελλάδα, ενώ ο ιταλικός επεκτατισμός την είχε δει μέχρι να βάζει πόδι στη Σμύρνη.
Διαβαστε ακομα: