Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Και όχι μια και δυο φορές. Θα την κάνει όποιος είναι βαρεμένος με φανατισμό, με ηθική και θρησκεία βέβαια. Οι Τάλιμπαν ξανάγιναν αφεντικά στο Αφγανιστάν και το πρώτο που είπε ο εκπρόσωπος τους, να το ακούσει η γη όλη, ήταν πως δεν θέλουν… μουσική. Γιατί;
Οπωσδήπτε υπάρχει λόγος. Δεν κάνουν ό,τι τους κατέβει οι τάλιμπαν. Όχι, βέβαια. Ό,τι γράφει το Κοράνι. Ό,τι διδάσκει ο προφήτης. Ο Μωάμεθ. Δεν κολλάει, λοιπόν, με το ισλάμ η μουσική, επομένως δεν επιτρέπεται από το νέο καθεστώς του Αφγανιστάν.
Μιλάμε σοβαρά; Πολύ σοβαρά μιλάμε. Οι άνθρωποι δεν είναι αλητεία και μαφία, τυχοδιώκτες και απατεώνες. Είναι κάτι πολύ χειρώτερο. Είναι πιστοί. Είναι ιδεολόγοι. Και, άκουσον, άκουσον, μέχρι που φτάνει η μαστούρα της θρησκείας αυτών των κατσαπλιάδων. Να αλλάξουν τον κόσμο θέλουν. Να κάνουν αλλαγή στο Αφγανιστάν. Να φτιάξουν μια… άλλη κοινωνία.
Γι’ αυτό λέω πως το έργο έχει ξανανέβει στη σκηνή. Έχουν προηγηθεί άλλα νούμερα που είχαν δει ένα… άλλο, ένα… διαφορετικό μέλλον στη χώρα τους. Και είχαν ξεκινήσει κι αυτοί το μεγάλο και καλο όραμα γράφοντας στα αχαμνά τους το τι θέλει ο λαός. Στο φινάλε για το καλό του λαού πάσχουν οι τάλιμπαν της Ιστορίας, χθεσινιοί και προχθεσινοί κατσαπλιάδες.
Διαβαστε ακομα: