Το λένε οι αριστεροί. Ότι ο Νίκος Φίλης είναι η συνείδηση του Σύριζα. Τι θα πει ”η συνείδηση”;
Δεν κάνουμε καλή συζήτηση αν δεν ξεκαθαρίσουμε για ποιος αριστερούς μιλάμε. Μιλάμε για τους επαγγελματίες αριστερούς. Άλλος ο αριστερός ψηφοφόρος, πιστός ή ευκαιριακός, άλλος ο κομματικός αριστερός. Ο επαγγελματίας αριστερός, δηλαδή.
Όλοι, άλλωστε, οι κομματικοί, οι συνδικαλιστές και σία, είναι επαγγελματίες. Και σαν τους ποδοσφαιρτιστές, και τους τηλεπαρουσιαστές, μετακινούνται από κόμμα σε κόμμα.
Με την ευκαιρία: Από το 1974, δηλαδή στα χρόνια μετά τη χούντα, δυο είναι τα κόμματα στα οποία έγιναν μαζικές μεταγραφές βουλευτών και στελεχών από άλλα σχήματα. Το ΠΑΣΟΚ και ο Σύριζα. Το ΠΑΣΟΚ πλουτίστηκε από δεκάδες επώνυμους και ξέμπαρκους από τα κομουνιστικά κόμματα, ΚΚΕ και ΚΚ Εσ. Ο δε Σύριζα από το ΠΑΣΟΚ κυρίως.
Επί του θέματος. Αν ο Φίλης είναι η… συνείδηση του κόμματος, δηλαδή εκφράζει περισσότερο και καλύτερα τις… αρχές του κόμματος, γιατί δεν είναι αυτός ο αρχηγός; Γιατί αντιπολιτεύεται -και υπονομεύει- εσωκομματικά τον Τσίπρα; Τον οποίον δεν αμφισβητούν ούτε η Νο 2 δύναμη του Σύριζα, ο σύντροφος Ευκλείδης Τσακαλώτος, ούτε η συντρόφισσα Έφη Αχτσιόγλου, που υπολογίζεται σήμερα ως πιθανότερη αντικαταστάτρια του Τσίπρα στην προεδρία του κόμματος.
Οποιος μιλάει για… ”συνείδηση” του Σύριζα τότε πουλάει μπαλαμούτι, ότι δήθεν ο Σύριζα στην πράξη έχει δείξει πως έχει αρχές. Οι αρχές του Σύριζα είναι να παρουσιάζεται χθες ως ατόφιο αριστερό κίνημα, μετά ως φιλοαριστερό, σήμερα ως κεντροαριστερό. Και ποτέ να μην είναι ακόμα κι αυτό που κωλοτουμπιάζε.
Διαβαστε ακομα: