Πήγανε στον Χότζα να τους πει ποιος από τους δυο έχει το δίκαιο με το μέρος του. Φανταστική ιστορία με τη δική της αλήθεια. ”Σ’ ακούω… ”, λέει ο σοφός Χότζας στον ένα. Και αφού του ανέπτυξε το πρόβλημα από την πλευρά του ο πρώτος, ο Χότζας του είπε:

– Έχεις δίκαιο.

”Μα, πως έβγαλες συμπέρασμα… ”, παραπονέθηκε ο δεύτερος, ”… πριν ακούσεις από μένα τη δική μου θέση”. Λέει τα δικά του και ο δεύτερος κι αμέσως ο δικαστής Χότζας σχολιάζει:

– Έχεις δίκαιο.

Οι δυο αντίδικοι νόμισαν πως τους δουλεύει ο Χότζας. Πως δεν τους πήρε στα σοβαρά. Είναι δυνατόν και οι δυο να έχουν δίκαιο; Ο Χότζας, τελικά, τους έπεισε ότι πράγματι και οι δυο αντίθετες πλευρές από την πλευρά τους είχαν δίκαιο.

Χρόνια πολλά η κόντρα Παλαιστινίων και Ισραηλινών. Η ατέλειωτη φαγωμάρα στη Λωρίδα της Γάζας. Φανατίλα. Θρησκεία και πατρίδα κρατάνε άσβηστη τη διαφορά με χρώμα μίσους και εκδίκησης. Και δεν λέει με τίποτα να υποχωρήσει το κακό. Το αίμα. Οι θάνατοι.

Κι όλο μπαίνουν στο παιχνίδι οι μεγάλοι του κόσμου. Και παρεμβαίνουν για να επέλθει η ειρήνη. Να σταματήσουν οι σκοτωμοί, επιτέλους. Χωρίς αποτέλεσμα, όμως. Τι φταίει και η κατάρα δείχνει την κόλαση της; Αδυναμία των μεγάλων να λύσουν οριστικά τη διαφορά των δυο πλευρών. Αν όχι αδυναμία, τότε επί της ουσίας αδιαφορία. Ή λειτουργεί η σκοπιμότητα των μεγάλων δυνάμεων να συντηρείται ανοιχτή η πληγή.