Γίνονται εκλογές και βγαίνει κυβέρνηση. Κι αυτό το ανέκδοτο το λένε δημοκρατία. Ό,τι πιο ευγενές και πολιτισμένο. Κάτι περισσότερο είναι η δημοκρατία, το ιδεώδες είναι. Τι άλλο όταν ψηφίζει ο λαός. Αποφασίζει ο λαός. Με μια διαφορά. Δεν κυβερνάει ο λαός.

Όχι πως είναι το καλύτερο να κυβερνούσε ο λαός! Σημασία έχει ότι η κυβέρνηση, αυτή και η άλλη, η σημερινή και η χθεσινή, έχει την ευθύνη χωρίς να ερωτάται ο λαός, χωρίς να παίρνει χαμπάρι ο λαός προς τα πού πάει παπόρι. Αν βρίσκεται στη σωστή πορεία ή κατ΄ ευθείαν ορμάει στα βράχια να τσακιστεί.

Ακόμα κι αν η κυβέρνηση έχει περάσει στη σούβλα και καίει πάνω στα κάρβουνα τον λαό, αυτός θα… ενημερωθεί μόνο όταν πάρουν φωτιά τα μπατζάκια του.

Αυτό συμβαίνει. Αυτό έχει συμβεί, για όσους θυμούνται. Η κυβέρνηση, η αριστερή, η δεξιά, όπως κι αν αποκαλούν την εκλεγμένη με δημοκρατικές διαδικασίες, σε οδηγεί μέσα στο ναρκοπέδιο, και αφού σκάνε οι νάρκες δεξιά κι αριστερά, μπρος και πίσω, κι έχει ανατιναχτεί ο λαός, τότε μόνο ομολογείται η λυπητερή. Ότι χρωστάμε, ότι θα μας κρατήσουν σε μηχανική υποστήριξη οι ξένοι δοσατζήδες. Οι αιώνιοι δανειστές.