Ο αποδυτηριάκιας είναι ο πρώτος στην Ελλάδα που μίλησε για την ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Και συμφώνησαν στη συνέχεια οι κουλτουριάρηδες, ότι αυτό χαρακτήριζε την περίοδο της μεταπολίτευσης, Από τη στήλη αθλητικής φυλλάδας η αυτού εξοχότητα μου, έκανε παιχνίδι με την πολιτικοποίηση του ποδοσφαίρου. Έδινα αλήθειες σ’ αυτό που λέγεται πολιτική βάζοντας στη σέντρα τη γηπεδική επικαιρότητα. 

Νέα κομματική δύναμη το 1974 είναι το ΠΑΣΟΚ, που φουντώνει, ανεβάζει τα ποσοστά του, ποντάροντας στην αντιπαλότητα. Εμείς είμαστε οι καλοί, οι άλλοι της ΝΔ οι κακοί..Οι «άλλοι» είναι το άλλο κόμμα, το σκάρτο, το προδοτικό, το αντεθνικό, το φιλοαμερικάνικο.. 

Προσοχή! Μιλάμε για ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής. Όχι για πολιτική. Όχι ”Εμείς είμαστε αυτοί και συγκεκριμένα θα κάνουμε τούτα κι εκείνα”. Ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής σημαίνει οπαδοποίηση της πολιτικής. Στα όρια του χουλιγκανισμού, όμως χωρίς να είμαστε χούλιγκαν. Χωρίς ποτέ και για τίποτε να τα βάλουμε με τους ψηφοφόρους της άλλης ομάδας. Του άλλου κόμματος. Η ΝΔ είναι επικίνδυνη, όχι οι οπαδοί της, όχι οι φίλαθλοι της.

Ο Αντρέας ξέρει ότι ο οπαδός δεν αλλάζει ομάδα. Ποτέ. Ο μαστούρης οπαδός, ο φανατικός δεν αγαπάει τόσο την ομάδα του, όσο μισεί την αντίπαλη ομάδα. Μελετημένος ο Ανδρέας. Μέσα από τη δική του ομάδα ο οπαδός βγάζει την αντιπαλότητά του στους ”άλλους”. Ο γάβρος τα ’χει και με τον Παναθηναϊκό και με τους βάζελους. Ο οπαδός του Παναθηναϊκού θρέφεται με την κόντρα τόσο ενάντια στον Ολυμπιακό, όσο και στους γάβρους. Το ίδιο συμβαίνει με την αντιπαλότητα ΠΑΟΚ – Άρεως.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου ποτέ δεν είπε λέξη σε βάρος των δεξιών.  Όσων ψηφίζουν ΝΔ, παραδοσιακά ή περιστασιακά. Τους θεωρούμενους δεξιούς τους έβλεπε σαν αυριανούς πελάτες του. Τα έχωνε αέρα πατέρα στη Δεξιά. Φοβερό το σλόγκαν ”Ο Λαός Δεν ξεχνά Τι Σημαίνει Δεξιά”. Εσείς που είστε λαός ελάτε σ’ εμάς, μην παρασύρεστε από τη ΝΔ.