Το ξέρω; Δεν το ξέρω. Εγώ ξέρω άλλα κι αυτά τα άλλα που ξέρω θα γράψω.

Ήμουνα έμμισθος πράκτωρ, λέει ο Udo Ulfkotte, τα έπαιρνα από την CIA και έγραφα ό, τι ήθελαν εκείνοι, προκειμένου να εξυπηρετείται η αμερικάνικη πολιτική. Και πώς το ξέρω εγώ ότι ο Γερμανός αρχισυντάκτης της “Frankfurter Allgemeine” δεν συνέχιζε να είναι στο pay-roll της Central Intelligence Service (CIA); Να του έδωσαν εντολή “Βγες να μας ξεμπροστιάσεις, αυτό θέλουμε σήμερα από σένα, θα γίνεις και ήρωας”.

Πράγματι ο συμπαθής φατσικά Ούντο εμφανίστηκε σε ρωσικό κανάλι, μάλιστα έγραψε και βιβλίο όπου αναλύει πως γίνεται η δουλειά, η συνεργασία μυστικών υπηρεσιών με έγκυρους δημοσιογράφους. Πριν συνεχίσουμε, να προσθέσω τούτο: Κάποιοι δημοσιογράφοι ζηλεύουν τον μετανοήσαντα Γερμανό Ούντο Ουλφκότε. Γιατί; Για δύο λόγους.

Πρώτα η κονόμα. Περισσότερα λεφτά απ’ όσα μπορούν να κερδίσουν από το μισθό τους. Και μετά γιατί θα βγάζουν αποκλειστικές πληροφορίες, που θα τους πασάρει έτοιμες η CIA, η Μοσάντ, η κάθε μυστική υπηρεσία.

Τι γίνεται; Το Ισραήλ θέλει να μπουκάρει στο Ιράν ή στη Λιβύη. Χρειάζεται ένα πρόσχημα. Χιτλερικές λογικές. Δίνανε, λοιπόν, στον Γερμανό δημοσιογράφο το “ρεπορτάζ” σύμφωνα με το οποίο ο αντίπαλος φτιάχνει εργοστάσιο παραγωγής δηλητηριωδών αερίων. Οι προστάτες της παγκόσμιας ειρήνης Αμερικάνοι μπουκάρουν στη Λιβύη,  στη Σερβία, στο Αφγανιστάν. Και ο δημοσιογράφος- πράκτωρ απλά υπέγραφε τα ρεπορτάζ που τα φτιάχνανε Αμερικάνοι και Γερμανοί “δημοσιογράφοι”, όπως είπε ο ίδιος, ο αρχισυντάκτης της μεγάλης γερμανικής εφημερίδας.