Είναι και σε ποια κατάσταση βρίσκεσαι όταν γράφεις. Όταν, μάλιστα, στο κείμενο που απλώνεις βγάζεις τον εαυτό σου. Γράφεις για κάποιον άλλον, όμως το γράφεις εσύ, όμως όχι σαν παρατηρητής. Παίζεις τη μπάλα σου, καρφώνεις τα σουτ σου.
Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι το κείμενο που ακολουθεί έχει γραφτεί με πολύ σκληρή και κατσαβιδωτή γλώσσα. Είναι ο σεντονάτος και εφημεριδάτος αποδυτηριάκιας.
Θέμα ένα τραγικό πρόσωπο. Η μέγιστη Ρωσίδα ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα. Είναι ένα σεντόνι, από τα πιο αγαπημένα μου, και το επαναφέρω. Ακατάλληλο κείμενο για αμύητους του αποδυτηριάκια, θα εμφανιστεί εντός της ημέρας…
Διαβαστε ακομα: