Πέθανε το κορίτσι και κάποιοι της γράφουν στο διαδίχτυο “καλό ταξίδι…”. Ευχή προς τους πεθαμένους! «Καλό ταξίδι». Είτε θα ταξιδεύσει με παπόρι, είτε με τραίνο και αεροπλάνο. Να έχει καλό ταξίδι, πάντως. Η πεθαμένη! Γίνεται αυτό; Να έχει πεθάνει κάποιος και να…ταξιδεύει. Και πως ταξιδεύει, μόνος, με παρέα; Διαβάζοντας ένα βιβλίο, παίζοντας χαρτιά, λύνοντας σταυρόλεξο, παρακολουθώντας από το ραδιόφωνο την εξέλιξη του ντέρμπυ.
Πέθανε, ρε. Τελείωσε. Έσβησε. Δεν υπάρχει πλέον. Πως αλλοιώς να το πεις; Και από μαλακία, από δήθεν αγάπη, ο άλλος αγνοεί τους φυσικούς νόμους και εύχεται στο νεκρό… καλό ταξίδι.
Ευτυχώς! Μην του ευχηθεί του πεθαμένου και τίποτα άλλο. Και καλή διαμονή, εκεί που θα πάει. Που; Εγώ ομολογώ ότι δεν ξέρω που «πάνε» οι πεθαμένοι, είτε έχουν, είτε δεν έχουν καλό ταξίδι.
Ποτέ στους αιώνες των αιώνων ούτε ένας δεν γύρισε πίσω από τους πεθαμένους. Ούτε ένας. Να μας πει από που ήρθαν πίσω. Από που επέστρεψαν. Κι αν κάποιος ”εκεί”, στον τόπο των πεθαμένων, του είχε ευχηθεί «καλό ταξίδι» στην επιστροφή του στη γη.
Διαβαστε ακομα: