Μία επισήμανση, θαρρώ αρκετά χρήσιμη. Διαφωτιστική. Πώς να βλέπει τους δημοσιογράφους ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ. Το αφεντικό της ομάδας. Η κουβέντα για τους μεγάλους. Των μεγάλων ΠΑΕ. Σαββίδη, Μαρινάκη, Αλαφούζο και Μελισσανίδη. Μέχρι εκεί. Μέχρι αυτούς.
Τι, λοιπόν, είναι οι δημοσιογράφοι στα μάτια ενός επιχειρηματία, όταν αυτός παραφερθεί κι όμως διαβάζει να του γράφουν τα καλύτερα λόγια; Αυτή ήταν η ερώτηση- επισήμανση.
Ο Ιβάν π.χ. ορμάει στον αγωνιστικό χώρο, οπλισμένος, κατά τη διάρκεια αγώνα, και τα περισσότερα δημοσιεύματα τον… εκθειάζουν. Και τα λιγότερα δημοσιεύματα είναι εκείνα που τον καταδικάζουν, αλλά αυτά δεν… πιάνονται διότι έχουν υπογραφές λειτουργών της δημοσιογραφίας οι οποίοι είναι αντίπαλοι του ΠΑΟΚ.
Όταν, λοιπόν, ο εγκληματίας βλέπει ότι μερίδα του τύπου τον χαϊδεύει, αντί να τον κοπανάει, επόμενο να θεωρεί τσουτσέκια τους δημοσιογράφους. Όχι απλά να τους αντιμετωπίζει ως χρήσιμους υπαλλήλους του, οι οποίοι εργάζονται στο κανάλι του, στην εφημερίδα του. Τους αντιμετωπίζει για κανονικά τσουτσέκια, όχι αξιοπρεπείς επαγγελματίες, εργαζόμενοι.
Φοβερό, ε; Να στέλνει μπράβους η προεδράρα να πλακώσουν κάποιον, να ρίχνει μπάλες στο γήπεδο την ώρα του παιχνιδιού, να βρίζει τον διαιτητή διότι δεν έκανε τα κέφια του και ο δημοσιογράφος να παίρνει το μέρος του μεγαλομετόχου.
Διαβαστε ακομα: