Με την είδηση κάνει στην άκρη η αντιπολίτευση της σκοπιμότητας. Της στρατευμένης αντικυβερνητικής ή και κυβερνητικής επικοινωνιακής συμπεριφοράς. Οι εκδότες άλλωστε, δεν μπαίνουν στον επιχειρηματικό χώρο του τύπου για να παράξουν και να εμπορευθούν την είδηση. Στόχος τους είναι οι εξωδημοσιογραφικές μπίζνες. Ένας ακόμα λόγος γιατί η αγορά των εφημερίδων κάθισε. Τελμάτωσε. Οι πωλήσεις των εφημερίδων είναι μελαγχολικές. Τραγικές.
Από τη δεκαετία του ’90, όταν μπήκαν στο παιχνίδι και μη παραδοσιακοί εκδότες από τη μια και από την άλλη βγήκαν τα μαχαίρια στον ανταγωνισμό, έσκασε μύτη η… προσφορά. Αντί να πουλάνε την είδηση, την ενημέρωση, το σχόλιο, οι φυλλάδες έγιναν βαποράκια. Κανονικοί γυρολόγοι. Δεν άφησαν τίποτα να μην το πουλήσουν. Ό,τι ανάγκη είχε ο πεινασμένος Έλληνας.
Ξαφνικά το κάθε σπίτι γέμισε CD και DVD και βιβλία. Φρακάρανε δωμάτια από ένα σωρό άχρηστα ή περιττά πράγματα. Ρε, ό,τι θέλεις. Ηλεκτρικές τσατσάρες, σφυγμόμετρα, χύτρες, ομπρέλες, ρολόγια για το χέρι, για το τοίχο, μόνο δονητές δεν μοιράσανε.
Ο πανικός. Επιτόπου στηθήκανε καινούργιες μπίζνες, κάποιοι πονηροί τροφοδοτούσαν με «προσφορές» την κάθε εφημερίδα. ”Σας προτείνουμε μια σειρά για εργαλεία, ένα σετ μαχαιριών κουζίνας, κουρτινόξυλα, κομπρέσες… ”, της παναγιάς τα μάτια. Ο μεγάλος χαμός είχε γίνει το 1995 όταν η εφημερίδα του Ρίζου, ο Αδέσμευτος, άρχισε να μοιράζει αποκωδικοποιητές του Filmnet, που τότε κόστιζαν 50.000 δρχ. και καπάκι κινητά τηλέφωνα, που τότε το πλήρωνες μέχρι 200.000 δρχ.
Πουτάνα είναι, αλλά και κυρία. Και επειδή είναι καθωσπρέπει για να σε περιποιηθεί σε περιμένει στο μπουρδέλο, στην έδρα της. Όταν, όμως, πέσει η πείνα, φεύγει το κυριλήκι της πουτάνας. Υποχρεώνεται να κατέβει στο πεζοδρόμιο. Και για να προσελκύσει, πετάει τα μισά βυζιά έξω, και τα μπούτια μαζί. Είπαμε. Η πείνα. Η αναδουλειά.
Κάπως έτσι κατέληξε και η εφημερίδα. Έχασε το κύρος της. Για να ζήσει, το ‘ριξε στις προσφορές. Και στα ένθετα περιοδικά. Και από τα κουπόνια για εγκυκλοπαίδειες και χαλιά, στα κουπόνια για τα θέατρα, τα σουπερμάρκετ, τα βενζινάδικα και ό,τι άλλο..
Μεγάλη εφεύρεση η προσφορά, που λες. Τσιμπάει ο άλλος. Δεν το πληρώνω, σου λέει. Το πληρώνω, αλλά πιο φθηνά. Σχεδόν μου το χαρίζουν. Αυτό είναι το μυστικό της προσφοράς, ότι είναι ευκαιρία. Αγοράζει ο άλλος, μη χάσει την ευκαιρία. Και να μην έχει ανάγκη ένα προϊόν, τσιμπάει διότι είναι …προσφορά.
Αμερικάνικες πατέντες αυτές. Από τη δεκαετία του ’50 ξεκίνησε το κόλπο στην Ελλάδα. Έβγαινε ένα προϊόν, συγκεκριμένα ένα απορρυπαντικό, το Roll, και το μοιράζανε τζάμπα στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά. Να το μάθουν οι νοικοκυρές και να πάνε να το αγοράσουν στα μπακάλικα, τότε ακόμα δεν υπήρχαν σουπερμάρκετ. Κι όταν αργότερα ο Έλληνας έμαθε το σουπερμάρκετ, στόχος ήταν να μπαίνει στο μαγαζί και να αγοράζει και κάτι άλλο, πέραν απ’ αυτό που είχες στο μυαλό σου. Με το κόλπο της «προσφοράς».
Λέγαμε για τις εφημερίδες. Ψάχνονται. Ποιες… ειδήσεις και αποκαλύψεις; Αυτές αφορούν τι έτρεξε στην κόντρα Πάολας και Σφακιανάκη, και κανένα γκομενιλήκι παρουσιάστριας. Ψάχνονται τι θα… προσφέρουν στον αγοραστή, όχι απαραίτητα και αναγνώστη της εφημερίδας.
Διαβαστε ακομα: