Ο προπονητής του Ολυμπιακού ξαφνικά αρχίζει να χοροπηδάει και να κτυπάει υψηλά τα χέρια του στον αέρα. Τι έχει συμβεί; Θαρρεί ότι ο επόπτης αδικεί την ομάδα του, την έκοψε με αφσάιντ ανύπαρκτο.
Πράγματι, η διαιτητική απόφαση ήταν λανθασμένη. Και για το αλά κλόουν ξέσπασμα του προπονητή ο σπήκερ θαρρεί πως έχει το δικαίωμα να σχολιάσει:
– Δικαιολογημένα διαμαρτύρεται…
Γκέλα του επαγγελματία δημοσιογράφου. Το ότι η μαυροφόρα έκανε λάθος σε μια φάση δεν… δικαιολογεί κανέναν προπονητή, ποδοσφαιριστή, τον όποιον μέσα και έξω από τις ασβεστωμένες γραμμές να παρεκτραπεί.
Άλλη φάση, σ’ άλλο παιχνίδι. Ο προπονητής κάνει ένα νούμερο θεατρικό, μοιάζει να θέλει να ορμήσει, να περάσει στο χορτάρι. Είναι σίγουρος ότι ο ρέφερυ δεν έδωσε πέναλτυ σε χέρι αντιπάλου. Κάνει λάθος, δεν έγινε καμιά επαφή με το τόπι. Ο εκφωνητής; Αποφεύγει σκόπιμα να σχολιάσει, έχει καταπιεί το χάπι της βουβαμάρας. Κανονικά οφείλει να πέι ”Αδικαιολόγητα βρίσκεται εκτός εαυτού ο προπονητής…”.
Ο αναγνώστης μη βιαστεί να… σχολιάσει ότι αυτά συμβαίνουν, τέλος πάντων το εν λόγω ζήτημα είναι… λεπτομέρειες. Εγώ λέω πως είναι βασικό, και τουλάχιστον αντιδεοντολογικό. Ο μικροφωνάκιας να βλέπει σα γίγαντα την δική του ομάδα και νάνο την αντίπαλο.
Διαβαστε ακομα: