Σενιαρίστηκαν τα κανάλια, φόρεσαν τα καλά τους, αλλά και αρματώθηκαν εν όψει της νέας τηλεοπτική σαιζόν. Έχουν κι αυτά το δικό τους πρωταθλητισμό. Εμπορικές επιχειρήσεις είναι, ρίχνουν χρήμα στην πιάτσα, όμως για να ξέρουμε τι λέμε, δεν τους ενδιαφέρει τόσο το οικονομικό κέρδος. Κάνουν τις επενδύσεις τους, τα έξοδα τους στην παραγωγή εκπομπών, στην αγορά ταινιών, σειρών κ.α., όμως το πρώτο ζητούμενο είναι τα νούμερα της τηλεθέασης.
Μόνο αν το κανάλι πρωταγωνιστεί, πιάνει γερά νούμερα στο δελτίο ειδήσεων και τις λεγόμενες πολιτικές και κοινωνικές εκπομπές, τότε έχει λόγο στη… διαπλοκή. Σε ό,τι έχει κατά νου να διεκδικήσει ο καναλάρχης από το δημόσιο, από την κυβέρνηση. Και επίσης να έχει ”πέρασμα” στα επιτελεία της αντιπολίτευσης.
Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας στην τηλεόραση; Να κάνει πολιτική χωρίς να… κομματίζεται. Να μην έχει άποψη, και να καταφέρει να επηρεάζει το πόπολο. Να μην παίρνει ανοικτά θέση για τούτο και το άλλο, όμως με τα δημοσιογραφικά ρεπορτάζ να λειτουργεί φιλοκυβερνητικά ή αντικυβερνητικά. Μοιάζει αντιφατικό αλλά το κανάλι δεν αγωνιά να να υπολογίζεται σαν opinion maker, διαμορφωτής προτιμήσεων του κόσμου. Το πονηρό κανάλι αυστηρά αποφεύγει να εκδηλώνει κεντρική πολιτική θέση εναντίον ή υπέρ ενός κόμματος. Είναι θέμα επικοινωνιακής στρατηγικής δοκιμασμένης. Παίζουμε δυνατά, χωρίς να… δίνουμε δικαιώματα.
Κανάλι που φόρα παρτίδα στήνεται σύμμαχος της κυβέρνησης ή κτυπάει στα ίσα την αντιπολίτευση, είναι χαμένο στοίχημα. Μόνο το περιθωριακό κανάλι θα γαβγίζει σα μαντρωμένο σκυλί. Μόνο το μικρό κανάλι θα παίζει με τίποτα γραφικούς και περίεργους που θα λένε τα δικά τους και δεν θα τους πάρει στα σοβαρά ο κόσμος, ακόμα κι αν τα λένε πράγματα σωστά, αληθινά, πατριωτικά.
Μην και στιγματιστεί το κανάλι, ότι βγήκε στο αέρα για να κάνει παιχνίδι ο πιστολέρο καναλάρχης του. Αν συμβεί αυτό, αν τσακίσει λίγο η δουλειά, δύσκολο να μην παραμείνει ξεφωνημένο. Εντάξει, όλες οι συχνότητες είναι ”ύποπτες”, αλλά οι κυριλάτες όσο τους παίρνει κρατάνε τα προσχήματα. Και για ”κάλυψη” έχουν ανάγκη την αξιοπιστία και την ουδετερότητα των παρουσιαστών του δελτίου ειδήσεων.
Το χοντρό παιχνίδι στα ΜΜΕ εδώ και χρόνια πλέον το κάνουν τα κανάλια, όχι οι εφημερίδες. Πάνε αυτές, έχουν τελειώσει. Και όταν λέμε κανάλια εννοούμε εκείνα της πανελλήνιας εμβέλειας, όχι τα τοπικά, όχι τα επαρχιακά. Αυτά είναι εκτός κόλπου.
Διαβαστε ακομα: