Άγνωστος ο παίκτης, αλλά γίνεται πρωτοσέλιδη η μεταγραφή του. Γιατί; Περιττό να ρωτάς γιατί. Επειδή ανακοινώθηκε από ομάδα με κόσμο. Από την άλλη μια ομαδούλα που δεν γεμίζει ούτε τη μισή εξέδρα παίρνει παικταρά, κάποιον με αξία και παρελθόν. Ε, αυτή η μεταγραφή είναι σα να μην έγινε. Γιατί; Περιττό να ρωτάς γιατί.
Τα πάντα όλα τα ορίζει η αγορά. Ο κόσμος, δηλαδή. Η ποσότητα του κόσμου. Του λαού. Του πολτού. Της μάζας.
Σκάει μύτη πολιτικός, έντιμος και σωστός. Αν την κάνει σε μεγάλο κόμμα, δηλαδή με μπούγιο, έχει τύχη το παιδί. Αν ενταχθεί σε μικρό κόμμα, ξέχασε τον.
Ο κόσμος δεν έχει κρίση. Δεν έχει αξιολόγηση. Ούτε τη δύναμη να επιβάλλει αυτό και το άλλο. Άσε να λένε για το ένστικτο του λαού, και άλλες τέτοιες παπαριές.
Το σύμπαν πάει πάσο τον κοσμάκη. Τον πελάτη. Του δίνει ό,τι θέλει. Ό,τι γουστάρει. Και τον αφήνουν τον γίγαντα λαό να θεωρεί πως εκείνος αποφασίζει. Βεβαίως αποφασίζει ο λαός! Του δίνουν έτοιμο στο πιάτο αυτό που προτιμάει. Δεν χρειάζεται ο πελάτης να σκεφτεί. Τον ρωτάς αν ξέρει να σκέφτεται. Και γιατί να σκεφτεί. Γι΄ αυτόν άλλοι σκέφτονται.
Διαβαστε ακομα: