Διαβάζεις πρώτα τον τίτλο του ρεπορτάζ. Έτσι πάει. Μετά το μάτι πέφτει στη φωτογραφία. Αυτή είναι η σειρά. Πρώτα τα μεγάλα γράμματα ή πρώτα τη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο και μετά ο αναγνώστης θα αποφασίσει αν θα διαβάσει τις αράδες.

”Εναντίον των προσφύγων ο τάδε διάσημος… ” διαβάζεις στον τίτλο. Πάλι ο παλιάνθρωπος! Πάλι τα έβαλε με τους φουκαράδες τους ξεσπιτωμένους. Είναι και καλλιτέχνης άνθρωπος, αλλά χωρίς αισθήματα ανθρώπινα. Αναγιγνώσκω τα τέρατα που αμόλυσε, τέλος πάντων να έχω τη δικαιολογία μου όταν κάθε πρωί πρωί βραδιάτικα βράζω και θέλω να ρίξω μπινελήκια και όποιον πάρει ο στόμας μου.

Ώπα, ρε! Πρώτον, ο κύριος τάδε δεν στρέφεται εναντίον των προσφύγων. Και, δεύτερον, ακόμα κι αν ορισμένοι… ευαίσθητοι άξιοι για ροχάλα παρεξήγησαν την κουβέντα του καλλιτέχνη, γιατί τον χαρακτηρίζουν πολέμιο των προσφύγων; Δεν κατάλαβα. Παίζει Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός κι εγώ είμαι υπέρ της μιας ομάδας. Εσύ, κύριε χάλια, γιατί με βγάζεις αντίπαλο της άλλης;