Η απλή ιστορία δεν έχει τύχη στο Χόλυγουντ. Για να γίνει ταινία και η πιο συναρπαστική, η πιο γοητευτική ιστορία, αληθινή ή ψεύτικη, αδιάφορο αυτό, χρειάζεται σεναριακό ντοπάρισμα. Να πλουτιστεί, δηλαδή, με επεισόδια, φόνους, κηδείες, χωρισμούς, τσακωμούς, απειλές και ό,τι άλλο σηκώνει το στόρυ.

Δεν βγαίνει το έργο στην αγορά αν δεν εξαντληθούν οι σεναριακές δυνατότητες. με στόχο βέβαια να κερδίσουν τον θεατή. Να τον συγκινήσουν. Μια ταινία, άλλωστε, αλλά κι ένα βιβλίο, επί της ουσίας απευθύνονται στο αισθηματικό σύμπαν του καταναλωτή, θεατή, αναγνώστη.

Έτσι και ο πρίγκηπας Χάρης (φώτο, με την κυρά του Μέγκαν), ο μικρός γιος του βασιλιά της Αγγλίας. Έβγαλε βιβλίο και δέχθηκε να ακολουθήσει τη συνταγή του Χόλυγουντ. Λέει πράγματα που πραγματικά δεν περνάνε αδιάφορα. Ότι σκότωσε τάλιμπαν, ότι έπαιρνε ναρκωτικά, ότι τον έδειρε ο αδελφός του πρίγκηπας Ουίλιαμ, ότι η παρθενιά του προέκυψε με γυναίκα 20 χρόνια μεγαλύτερη του, ότι ο πατέρας του αμφισβήτησε πως είναι ο πατέρας του. Ότι, δηλαδή, η μακαρίτισσα μάνα του λαίδη Νταϊάνα τον γέννησε με εραστή της.

Θα εκδοθεί το βιβλίο, αλλά για να πουλήσει χρειάζεται να κάνει ντόρο. Τα πιπεράτα, λοιπόν, θα τα παραλάβουν στα κανάλια και γενικά στα μμε και θα τα… σχολιάζουν. Τι λέει ο ένας, τι ο άλλος. Πέταξε τις τρακατρούκες ο Χάρυ, π.χ. ότι παρακαλούσε τον ντάντυ να μην παντρευτεί την Καμίλα ή πόσο τον υπονόμευε ο μπράδερ Ουίλιαμ και τρέχει ο κοσμάκης να αγοράσει το βιβλίο.