Κανένας ποδοσφαιριστής, με τατουάζ κι όχι, όσο διάσημος και τεράστιας αξίας, δεν είναι μόνο αυτός σε θέση να αλλάξει την Ιστορία της ομάδας. Αυτό το γνωρίζουν οι χειροκροτητές της… εξέδρας; Ακριβώς! Της εξέδρας. Πανηγυρίζουν μια μεταγραφή όχι για να μιλήσουν για την αξία του παικταρά, αλλά για να ικανοποιήσουν τους φανατικούς οπαδούς. Να ξέρουμε τι λέμε.
Πήραμε τον παικταρά. Και λοιπόν; Ούτε ο πρώτος παικταράς είναι, ούτε ο τελευταίος θα είναι. Εκτός κι αν δεν ξέρετε το παρελθόν, το χθεσινό, όχι το προπολεμικό, της ομαδάρας σας. Παίκτες και παικταράδες έχουν έλθει και θα έλθουν στο μέλλον. Καμιά σημασία, επί της ουσίας.
Η μεταγραφή δεν είναι κέρδος. Δεν είναι επιτυχία. Τι είναι; Πρωτοσέλιδο είναι. Τίποτα περισσότερο. Μια ελπίδα είναι. Λάθος! Ούτε ελπίδα είναι,αφού δεν πρόκειται να αλλάξει κλάση η ομαδάρα. Ποτέ δεν γίνεται αυτό.
Τον κύριο της φωτογραφίας τον ξέρουν οι χειροκροτητές ή τον ξέχασαν κιόλας; Είναι ο Μάικλ Εσιέν, ήρθε άχρηστος στον Παναθηναϊκό, το 2015, στα 33 του και έπαιξε μόνο 12 ματς, όπου απέδειξε πόσο λάθος είχαν κάνει όσοι θριαμβολογούσαν για την απόκτηση του. Και όσοι έτρεξαν στο αεροδρόμιο να υποδεχθούν το κελεπούρι. Μια από τις κορυφαίες μεταγραφικές απάτες, .
Διαβαστε ακομα: