Ο Σταύρος Ψυχάρης υπήρξε μεγάλος δημοσιογράφος. Για να είμαστε δίκαιοι απέναντι στην Ιστορία οφείλουμε να πούμε ότι υπήρξε πολύ μεγάλος δημοσιογράφος. Αλήθεια, τι σημαίνει μεγάλος και πολύ μεγάλος δημοσιογράφος; Ήξερε τη δουλειά. Τι άλλο;
Μεγάλος μάγειρας, μεγάλος αεροπόρος, μεγάλος κηπουρός, μεγάλος αρχιτέκτων, χρυσοχόος, ιατρός, ηλεκτρολόγος, συγγραφέας, επιπλοποιός, τραγουδιστής, αθλητής κλπ κλπ. Μεγάλος στον τομέα του είναι εκείνος που κατέχει το αντικείμενο της εργασίας του και το προχωράει. Το κάνει καλύτερο με τη δική του παρουσία.
Ο μακαρίτης Σταύρος Ψυχάρης ήταν κλάση. Μεγάλος. Και ποιοτικός, βέβαια. Πανάξιος για το πόστο του αφεντικού στο καλύτερο εκδοτικό συγκρότημα της χώρας. Το Βήμα και Τα Νέα ήταν μακράν οι καλύτερες εφημερίδες στην Ελλάδα. Πολιτιστικά πρώτα πρώτα, και μετά ενημερωτικά, πολιτικά, κοινωνικά. Υψηλού επιπέδου εφημερίδες. Άλλο ότι ήταν κομματικά τοποθετημένες. Και λόγω της εξουσίας που είχαν έκαναν παιχνίδι στη δημόσια ζωή του τόπου.
Δεν είναι ανεξάρτητη η εφημερίδα που πουλάει παραμύθι ότι καλή είναι η… δημοκρατική παράταξη και κλείνει τα μάτια στις αλητείες του κόμματος το οποίο εκπροσωπεί υποτίθεται το… δημοκρατικό, το… προοδευτικό, το… λαϊκό. Δεν δικαιώνεται η εφημερίδα, ας γράφουν σ’ αυτήν όλα τα Νόμπελ και Πούλιτζερ του πλανήτη, όταν προπαγανδίζει ότι είναι καλοί όλοι του κόμματος μας, της παράταξης μας, οι δε αντίπαλοι όχι.
Μεγάλος δημοσιογράφος ο Ψυχάρης, πολύ μεγάλος, αλλά και μεγάλος διαπλεκόμενος. Έπαιξε με τα κόμματα, και τα κόμματα έπαιξαν μαζί του. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι εφημερίδες που διηύθυνε επηρέαζαν πολιτικά και την εξουσιαστική του την είχαν ανάγκη οι κομματάρχες.
Διαβαστε ακομα: