Μου το έστειλε ο υπογράφων ως Λεόντιος, τα κείμενα του οποίου όποιος δεν τα διαβάζει αμαρτάνει. Βαρειά η λέξη, αλλά είναι η κατάλληλη:
Η Παρί αρχίζει να μετράει χυλόπιτες. Μου φαίνεται ότι ο Μ’Παπέ θα καταντήσει σαν την Τζούλια Αλεξανδράτου. Και ο ίδιος και η ομάδα που τον παντρεύτηκε.
Συμφωνώ. Και μακάρι να δικαιωθώ. Εννοώ να δικαιωθεί ο Λεόντιος.
Τι είναι, ρε, το ποδόσφαιρο. Τι πουλάει η ανώνυμη επιχείρηση, το ποδοσφαιρικό κλαμπ, αλλά και προσωπικά ο ποδοσφαιριστής; Αέρα πουλάνε. Συναίσθημα, δηλαδή. Και εντυπώσεις. Δεν πουλάνε κάτι χειροπιαστό. Κάτι που το βάζεις στην τσέπη, σε μια τσάντα, στο πορτμπακάζ του αυτοκινήτου.
Ε, όταν το προϊόν είναι αέρας, φροντίζεις να είναι φρέσκος, μυρωδάτος και να μην προσβαλει τον οπαδό, που ζει στον κόσμο του. Ο Εμπαπέ με τις απαιτήσεις του χάλασε όχι απλά τη δική του εικόνα, αλλά έκαψε τόσο εύκολα, σα χαρτί εφημερίδας τη συναισθηματική συνθήκη που δένει τον οπαδό με την ομαδάρα του. Στις κάλτσες μου όλοι σας, αυτό ”είπε” ο αραπάκος για να υπογράψει ανανέωση με την Παρί.
Διαβαστε ακομα: