Αστεία πράγματα. Οι συντάκτες της κομματικής εφημερίδας του Σύριζα μαζεύουν υπογραφές για να μην κλείσει η Αυγή. Το πιο αστείο, το πιο γελοίο είναι ότι κάποιοι υπογράφουν να μην κλείσει η ιστορική εφημερίδα. Κάποιοι οι οποίοι αν η Αυγή δεν κλείσει, που τελικά δεν κλείνει, δεν θα την αγοράζουν.
Τι νόημα έχει να στηρίζει κανείς με την… υπογραφή του μια εφημερίδα όταν δεν κάνει το λιγότερο. Να γίνει αγοραστής της, συνδρομητής της;
Και στο φινάλε, είναι σκάνδαλο να κυκλοφορεί ένα κομματικό όργανο, όταν δεν αγοράζεται ούτε από τα μέλη του κόμματος; Όταν μια εκδοτική επιχείρηση είναι ζημιογόνος. Ποιος θα πληρώνει τη ζημιά; Ο Σύριζα; Το κράτος επιχορηγεί το κόμμα για να προσφέρει πολιτικό έργο, όχι να να συντηρεί εμπορικές επιχειρήσεις μη κερδοφόρες.
Με την ίδια λογική η Ελλάδα, το μαγαζί Ελλάδα χρεοκόπησε και παραδόθηκε στα μνημόνια.
Ο διευθυντής της Αυγής, με κυκλοφορία μικρότερη από χίλια φύλλα, ήλπιζε να γίνουν συνδρομητές της εφημερίδας τουλάχιστον 5,000 από τα 60.000 μέλη του Σύριζα. Δεν έγιναν ούτε πεντακόσιοι. Ποια 60.000 μέλη; Όταν ένα κόμμα είναι υποψήφιο να γίνει κυβέρνηση, και γίνεται κυβέρνηση, όπως είχε σειρά ο Σύριζα, μέλη του γίνονται όσοι περιμένουν να ωφεληθούν ατομικά, όχι διότι… ασπάζονται την ιδεολογία του κόμματος.
Ο Σύριζα, άλλωστε, δεν έχει ιδεολογία. Άλλο παιχνίδι έκανε ως Συνασπισμός, άλλος ως Σύριζα, άλλο ως αντιπολίτευση πριν κερδίσει τις εκλογές, άλλο ως κυβέρνηση, άλλο σήμερα που άλλαξε πάλι ταμπέλα, Σύριζα- Συμμαχία. Ε, αφού αλλάζει πουκάμισο, επόμενο είναι να διαφοροποιείται, να μειώνεται ο αριθμός στα κομματικά του μέλη.
Διαβαστε ακομα: