Απίθανο να ήταν στο σενάριο και της πιο χαζοβιόλας κωμωδίας. Δημοσιογράφος, της κρατικής τηλεόρασης, παρακαλώ, λίγες μόνο ώρες μετά την πρόσληψη του, να ζητάει δημόσια συγγνώμην για ένα σχόλιο του. Και γιατί, παρακαλώ; Είμαστε πολύ της πλάκας. Για κλωτσές είμαστε. Να βλέπουμε στην πραγματικότητα πράγματα και θαύματα τόσο ξεφτυλέ, τόσο απίθανα που δεν θα τα φανταζόταν και ο πιο ευφάνταστος σεναριογράφος και επιθεωρησιογράφος.
«Τα θαλάσσωσε η Άννα Κορακάκη» είπε στην κριτική του ο νεοπροσληφθείς στην ΕΡΤ για την πρεμιέρα της ολυμπιονίκου στη σκοποβολή. Φοβερά πράγματα. Να το παίζει ειδικός στο άθλημα άνθρωπος που πιθανόν δεν γνωρίζει αν το πιστόλι πετάει σφαίρες ή σαπουνόφουσκες. Τέλος πάντων, δημοσιογράφος είναι, έχει κάθε δικαίωμα κριτικής. Όπως η ΕΡΤ έχει κάθε δικαίωμα να προσλαμβάνει άσχετους δημοσιογράφους ή σχετικούς και να τους αναθέτει άσχετα καθήκοντα.
Δεν είναι κακό να ζητάει συγγνώμην κάποιος. Να αναγνωρίζει το λάθος του. Αυτό σημαίνει ήθος. Ο εν λόγω δημοσιογράφος απολογήθηκε διότι με το σχόλιο του… στεναχώρησε την πρωταθλήτρια και την οικογένεια της. Να του δοθεί από τώρα το βραβείο δημοσιογραφίας Μπότση. Να τιμήσει τον άξιο συνάδελφο της η ΕΣΗΕΑ.
Θα ήταν παράλειψη αν δεν ανέφερα τη… δημοσιογραφική ευαισθησίια του νεοπροσληφθέντα: ”Ζητώ συγγνώμη αν στενοχώρησα είτε την ίδια είτε τους δικούς της ανθρώπους και δεσμεύομαι πως θα επανορθώσω πολλαπλώς στο εγγύς μέλλον”. Πως, δηλαδή; Πως θα κάνει την… επανόρθωση; Αν, δηλαδή, αποτύχει στο Τόκυο η Άννα Κορακάκη (φώτο), αυτός θα εκφωνήσει ύμνους για πάρτη της;
Διαβαστε ακομα: