Έκανα τους υπολογισμούς, 30 Ιουνίου 1957 μέχρι σήμερα… και μου βγήκαν 64 χρόνια. Βλέποντας όμως την Λίνα σήμερα κι αυτά που κάνει και ακούγοντας τα καινούργια της τραγούδια, αποφάσισα πως η Νικολακοπούλου, ούτε μεγαλώνει, ούτε παλιώνει. Η Λίνα ήταν και παραμένει το μαξιλάρι των ονείρων μας…
Φυσικά και την έχω γνωρίσει, και έχουμε συνεργαστεί, και έχουμε γελάσει, κι’ έχουμε αγκαλιαστεί και την έχω παρατηρήσει άπειρες φορές για να καταλάβω τον τρόπο που δουλεύει και σκέφτεται. Διαφορετική, αινιγματική γι’ αυτό και υπέροχη.
Την γνώρισα το 1982, όταν στην εταιρία που δούλευα, την έφερε ο Σταμάτης Κραουνάκης μαζί του. Ετοίμαζαν τον πρώτο δίσκο τους, την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά τους. Ήταν ο δίσκος “Σαριμπιντάμ… θα πει τρελαίνομαι” με ερμηνεύτρια τη Χριστιάνα.
Και ακολούθησαν μερικά σπουδαία άλμπουμ – που κυριολεκτικά χαρακτήρισαν το σύγχρονο Ελληνικό τραγούδι: “Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ” (1985), “Μαμά γερνάω” (1988), “Ανθρώπων έργα” (1993) κτλ. Επίσης να σας πω, πως εγώ ήμουν ο άνθρωπος που έδωσε στην Λίνα τον δίσκο του Goran Bregović “Ο καιρός των τσιγγάνων”, πάνω στον οποίο βασίστηκε η ιδέα και η συνεργασία της με τον Σέρβο συνθέτη για τον δίσκο “Παραδέχτηκα”.
40 χρόνια καριέρα, 40 χρόνια στίχοι, επιμέλειες δίσκων και live προγραμμάτων, 40 χρόνια συνεργασίες σχεδόν με όλους τους συνθέτες και ερμηνευτές του Ελληνικού τραγουδιού. Περιττό ν’ αρχίσω να γράφω ονόματα, θα κουραστούμε να διαβάζουμε.
H Λίνα Νικολακοπούλου (Ευαγγελία Νικολακοπούλου) γεννήθηκε στα Μέθανα, η μητέρα της ήταν…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ τι λέει ο Κραουνάκης, ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος και ο Νίκος Μωραΐτης γι’ αυτήν