Το συζητάνε ακόμα. Τη χιλιοτραγουδισμένη υπόθεση Καραντινίδη. Ένα από τα extreame πλάνα της εφημερίδας ”ΦΙΛΑΘΛΟΣ”. Αδικούν άλλες ιστορικές τοποθετήσεις της φυλλάδας. Μ’ άλλα λόγια, τη στάση του ως μέσο με τη δική του ταυτότητα ο ”ΦΙΛΑΘΛΟΣ” δεν έχανε την ευκαιρία να την δείχνει ξεκάθαρα σε κάθε περίπτωση.
Προκριματικά μουντιάλ 1990, παιχνίδι της εθνικής στη Δανία, 17 Μαίου 1989. Ήττα βαρειά και αμάσητη. Οι βίκιγκς κερδίζουν 7-1 και η Ελλάδα γνωρίζει πάλι τον πόνο της επτάρας μετά από 29 χρόνια. Να, με δυο λόγια πως δέχθηκε ο ”ΦΙΛΑΘΛΟΣ” πριν 32 χρόνια το συντριπτικό αποτέλεσμα:
Αυτά έγραφε σοβαρά ο ”ΦΙΛΑΘΛΟΣ” και μόνο πλάκα δεν έκανε. Σε χώρες που λειτουργεί η εθνική σκέψη και το αληθινό ενδιαφέρον για οτιδήποτε εκφράζει τους πολίτες της, τέτοια ιστορικά αποτελέσματα αξιοποιούνται. Όσο αρνητικά είναι, τόσο μεγαλύτερη φροντίδα προκαλούν, για να μην επαναληφθούν.
Προχθές Πέμπτη κοιμήθηκε ο αρχιεπίσκοπος της μπάλας με την καλύτερη παρέα του και η Ελλάδα πήρε 1-1 στην Ισπανία. Αντί να δουν το ρεζιλίκι της ελληνικής ομάδας, και ποιος ξέρει πόσο βαρειά θα ήταν η ήττα αν οι διεθνείς δεν πολεμούσαν σα θηρία, έπεσε το παλαμάκι από τα πρωτοσέλιδα. Τεράστια η διαφορά των δυο ομάδων, όμως οι σχολιαστές για κλωτσές στάθηκαν στο αλλόκοτο αποτέλεσμα, στην ισοπαλία, και το πανηγύρισαν.
Πώς να πάει μπροστά κάποιος όταν δεν έχει συναίσθηση πόσο ζυγίζει. Πώς να βελτιώσει τα λάθη, να εξαφανίσει αδυναμίες, όταν όλα είναι μια χαρά (και δυο τρομάρες). Στη Γρανάδα η εθνική ομάδα ήταν και στα 90 σχεδόν απούσα! Δεν τολμούσε να ξεμυτίσει μέχρι τη σέντρα, δεν είχε τέτοιες δυνατότητες. Και οι πανηγυρτζήδες των ΜΜΕ μιλάνε για… επιτυχία. Αν ζητάνε να προκριθεί στο μουντιάλ του 2022 αυτή η εθνική, τότε δεν αναγνωρίζουν την αξία ομάδων πολύ καλύτερων της ελληνικής.
Να επανέλθω στο 7-1 της Δανίας στην Ελλάδα το 1989. Οι Έλληνες παρακολουθούσαν ζωντανό το ματς στα καφενεία και τις καφετέριες και σε κάθε γκολ των αντιπάλων φώναζαν εν χορώ: ”Κι άλλο!…”, ”Κι άλλο!… ”.
Διαβαστε ακομα: