Τον Ιούλιο του 2017 ο Ιβάν Σαββίδης αγοράζει τον ιστορικό τίτλο Έθνος με 3,5 εκατομμυριάκια. Άμα έχεις πολλά στην άκρη, και άμα τα έχεις κάνεις εύκολα, πολύ εύκολα καβάτζα, δεν τα υπολογίζεις. Γι΄ αυτό τα λες εκατομμυριάκια, δεν τα μετράς για εκατομμύρια.
Τι να τον κάνεις τον ιστορικό τίτλο, όταν δεν μπορείς να τον αξιοποιήσεις, αλλά και σε εποχή που οι εφημερίδες πεθαίνουν; Τέλος πάντων, μετα από δυο χρόνια, Ιούλιος 2019, κατεβάζει ρολά το Έθνος και συνεχίζει μόνο κυριακάτικο. Αύριο Κυριακή κυκλοφορεί για τελευταία φορά και το Έθνος της Κυριακής. Και πολύ άντεξε. Όπως ξεπέρασε τις προβλέψεις και το καθημερινό Έθνος, παρά τις αλλάγές, τις επιδιορθώσεις, κράτησε μόλις δυο χρόνια.
Γιατί πήγε να μπλέξει με τα ΜΜΕ ο Ιβάν Σαββίδης; Πήρε και κανάλι που το λέει όπεν. Γιατί; Για να… ενημερώνει τον κόσμο και να κάνει εκπομπή η Κατερίνα Καινουργιου. Γιατί δεν ασχολήθηκε ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ με την αλλαντοβιομηχανία, μια επιχείρηση να βγάζει σαλάμια και λουκούνανικα; Το ίδιοκαι ο Μαρινάκης. Από εφοπλιστής έγινε κι αυτός εκδότης και καναλάρχης. Τι…. ”μανία” αυτή να το παίζουν σε διπλό ταμπλώ, μήντια και μπάλα. Όπως ο Βαρδινογιάννης, ο Κοντομηνάς, ο Γιαννακόπουλος στο παρελθόν, έτσι και ο Αλαφούζος. Έχουμε ένα εκδοτικό όμιλο, ας πάρουμε και μια ομάδα να κουμπώσει η… επιρροή μας. Ή το αντίθετο. Έχουμε ομάδα, μας λείπει από το πακέτο ένα κανάλι ή εφημερίδα.
Ποια επιρροή να έχει ο επιχειρηματίας που παράγει μουρτατέλα ή εκτρέφει γαλοπούλες. Μπαίνει στο παιχνίδι μόνο αν είναι ιδιοκτήτης καναλιού ή εφημερίδας, έστω κι αν χάνει κάθε μήνα, κάθε χρόνο. Αν, βέβαια, το μέσο δεν μετράει στην πιάτσα, τότε είναι άχρηστο. Φύρα. Γι΄ αυτό πάει για φούντο.
Διαβάστε ακόμα: