Ο φίλτατος Σωτήριος Τσιόδρας, λογω κορονοϊού, μπήκε στη ζωή μας πολύ δυνατά, γι΄ αυτό δεν θα τον ξεχάσουμε επειδή σταμάτησε πλέον την καθημερινή ενημέρωση. Απλός άνθρωπος ο λοιμωξιολόγος, με ευγένεια ασυνήθιστη σε δημόσιο άνδρα, με καλοσύνη που σε πείθει για την ειλικρίνεια της. Ένας αληθινά στρατευμένος στο δημόσιο συμφέρον στον ευαίσθητο τομέα της υγείας. Αρκετά με τον πρόλογο, περνάω στο παρασύνθημα…
… Μετά από 72 μέρες στον αγώνα ενάντια στον κορονοϊό ο Τσιόδρας έκλεισε την τελευταία του επικοινωνία με τον κόσμο με απόσπασμα, λέει, από τον Οδυσσέα Ελύτη. Ποιος είναι αυτός ο Ελύτης (1911-1996); Είναι ποιητής βραβευμένος με Νόμπελ λογοτεχνίας (1979), που τον έκανε γνωστό στην πατρίδα του ο Μίκης Θεοδωράκης (1925). Πήρε από τα σκυλάδικα έναν τραγουδιστή, στο όνομα Μπιθικώτσης (1922-2005) και τον έβαλε να πει το Άξιον Εστί του Ελύτη. Το είπε ο Μπιθικώτσης και το είπε μοναδικά, άλλο ότι δεν πολυκαταλάβαινε τους στίχους του ποιητή.
Ξέφυγα. Επανέρχομαι στο θέμα. Ποιο είναι το θέμα; Συγκινημένος ο Τσιόδρας είπε πως το ποίημα με το οποίο σας αποχαιρετώ είναι του Ελύτη. Κι αυτό έγραψαν όλα τα ΜΜΕ. Ότι ο εθνικός παθολόγος είπε απόσπασμα από πόνημα του Ελύτη. Την επομένη είπαν ”Γράψε λάθος, δεν ήταν του Ελύτη… ”. Ποιος έκανε το λάθος; Ο Τσιόδρας ή τα μέσα που περνάνε ό,τι τους λένε;
Βρε, αστοιχείωτοι, του Ελύτη είναι το ποίημα. Ποιος το λέει; Εγώ! Και που το ξέρεις; Δεν το ξέρω! Άλλο πάλι αυτό, από πότε πρέπει κανείς να ξέρει αυτό που λέει;
Διαβάστε ακόμα: