Ένας άνθρωπος ταυτίστηκε μ’ ένα έθνος. Ο Βίκτωρ Ουγκώ. Συγγραφέας, δραματουργός, όχι αυτοκράτωρ, βασιλιάς, κυβερνήτης, πολιτικός, στρατηγός, αρχιεπίσκοπος. Όταν πέθανε, σα σήμερα, στις 22 Μαϊου, το 1885, κηρύχθηκε εθνικό πένθος. Δύο εκατομμύρια Γάλλοι δήλωσαν παρών στην κηδεία του. Προηγουμένως, κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου τιμητική φρουρά στήθηκε για τον μέγα νεκρό.
Γιος στρατηγού και μάνας αριστοκράτισσας, γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 1802, βρέθηκε σε ιησουίτικο κολέγιο ο Victor Marie Vicomte Hugo και από συντηρητικός και βασιλόφρων εξελίχθηκε σε δημοκράτη και αθεϊστή. Παντρεύτηκε μία αταίριαστη σ’ αυτόν γυναίκα, με την οποία, χωρίς να το γνωρίζει ο Βίκτωρ, ήταν ερωτευμένος ο μικρός του αδελφός. Ο πιτσιρικάς σάλταρε με το γάμο και πέθανε τρελός. Ο δε ποιητής βρήκε την γυναίκα της ζωής του σε μια ηθοποιό.
Φιλέλλην μέγας ο Ουγκώ. Φαίνεται και στα βιβλία του. Ξεκίνησε να γράφει τους “Άθλιους” το 1828, από τα 26 του, και ολοκλήρωσε εμβληματικό του έργο το 1862! Η “Παναγία των Παρισίων” εκδόθηκε το 1931. Αθάνατα βιβλία, όσο κι αν τα έχεις ξαναδιαβάσει
Διαβαστε ακομα: