Γράφει ο Ισαάκ Διαμαντίδης
Πολλή πλάκα, τελικά, έχουν όσοι φοβούνται εξισλαμισμό της Ελλάδας από τους πρόσφυγες. Μέχρι στιγμής εκείνο που διακρίνει κανείς είναι μόνο τάσεις για… εξελληνισμό τους. Τόσο δυνατή είναι η επιρροή του τρόπου ζωής μας και των συνηθειών μας στις συμπεριφορές τους. Παραδόθηκαν αμαχητί. Μη λησμονούμε το κλείσιμο των δρόμων που διέπραξαν ως μέσο πίεσης για την ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Αιτημάτων, όμως, όπως το άνοιγμα των συνόρων ήταν αδύνατον να ικανοποιηθούν.
Σε ποια άλλη χώρα, εκτός από την Ελλάδα, οι πολίτες διεκδικούν τα όποια δικαιώματα τους καταπατώντας δικαιώματα άλλων; Πουθενά. Θα τα παίρνουν πολύ τα γράμματα οι επισκέπτες μας για να μάθουν τόσο σύντομα ότι εδώ δεν εφαρμόζονται οι νόμοι. Και πως όποιος τους εφαρμόζει, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ρατσιστής. Εξ ου και η άρνηση τους, άλλο αυτό, να μπουν στα λεωφορεία για τον καταυλισμό. Κάποιος ίσως τους διαβεβαίωσε ότι το πρόγραμμα του… τουριστικού γκρουπ αλλάζει σύμφωνα με τις επιθυμίες των… πελατών, των τουριστών.
Ο εξελληνισμός των… προσφύγων είναι έκδηλος και στους καταυλισμούς, καθώς και σ’ όλα τα άλλα σημεία απ’ όπου περνούν. Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου ο φιλοξενούμενος μπορεί να πετά τα σκουπίδια και τις ανθρώπινες ακαθαρσίες του, όπου βρει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν;
Οι πρόσφυγες έχουν ένα ακαταμάχητο επιχείρημα. Ό,τι βλέπω, αυτό κάνω. Οι Έλληνες πετούν τα σκουπίδια τους από το τζάμι του αυτοκινήτου, μάλιστα και σε κεντρικούς δρόμους, και σας πειράζει που εμείς αποπατάμε σε απόμερα σημεία. Το εκπληκτικότερο όλων, όμως, είναι η δημιουργία μίνι καταυλισμών από τους ίδιους τους πρόσφυγες σε σημεία που επιλέγουν οι ίδιοι. Αποθέωση της… ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Να τα βάλουμε με τους ξένους, αφού πρώτα εμείς οι οικοδεσπότες μάθουμε να εφαρμόζουμε τους νόμους. Όχι να έχουμε παράπονα όταν εκείνοι μας… μοιάζουν.
Διαβαστε ακομα: