Πεθαίνει ο άλλος, και οι ζωντανοί το χαβά τους, Δηλαδή; Του εύχονται ”Καλό ταξίδι… ” Πέθανε, ρε, ο άνθρωπος, ποιος σας είπε ότι σας ακούει. Και ότι πράγματι πάει… ταξίδι. Άλλο πάλι κι αυτό! Ταξιδεύουν και οι πεθαμένοι; Μάλλον και χωρίς να πληρώνουν εισιτήριο. Τους κάνουν και τζαμπατζήδες τους νεκρούς.
΄΄Καλό ταξίδι στους ουρανούς… ” η συνήθη ευχή στον πεθαμένο. Σ’ αυτόν που σταμάτησε να υπάρχει. Άλλο ερώτημα. Έστω ότι αυτό το ξέρουν. Ότι πάει ταξίδι, με αεροπλάνο ή πατήνι. Το άλλο πάλι ποιος τους το είπε. Ότι την έκανε για τους ουρανούς;
Οι θρησκείες, που δεν μιλάνε για… ταξίδια, αλλά και για… επιστροφή.
Ανύπαρκτα πράγματα. Δεν υπάρχει κανένας ουρανός. Ένα τεράστιο κενό είναι το απέραντο διάστημα. Και εκεί δεν υπάρχει καμιά βαρύτητα. Ένας πόλεμος γίνεται στο διάστημα. ένα γήπεδο αφιλόξενο και για νεκρούς, μια σφαγή οι μαύρες τρύπες και τα εκατομμύρια Ήλιοι (!!!). Έτσι είναι, της πλάκας ιστορία όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία και την Γάζα. Να είσαι πεθαμένος και να παίρνεις πρέφα τι γίνεται στους… ”ουρανούς”; Βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που πέθανες, μη τυχόν και το ”ταξίδι” σου σε βγάζει μέχρι εκεί.
Διαβαστε ακομα: