Βεβαίως το champions league το γράφω «τσάμπιονς ληγκ», έτσι το διαβάζεις στο δικό μου κείμενο. Ληγκ, όχι λιγκ. Με ήτα, όχι με γιώτα. Με γιώτα, όχι με ήτα, θα γράψω τη λίγκα.
Μη διαμαρτύρεσαι, κύριε πίτουρα, αν δεν γνωρίζεις. Ναι, δεν γνωρίζεις, κι αυτό δεν είναι το κακό. Το πρόβλημα σου είναι ότι δεν γνωρίζεις ότι δεν το γνωρίζεις. Όπως δεν γνωρίζεις τι γνωρίζεις. Επί του θέματος.
Ληγκ και λίγκα δεν είναι λέξεις ελληνικές. Δεν ανήκουν στην γλώσσα. Πήρες χαμπάρι; Σου λέω ότι δεν ανήκουν στη γλώσσα, δεν σου λέω δεν ανήκουν στην ελληνική γλώσσα. Επειδή μια είναι η γλώσσα, η ελληνική. Όλες οι άλλες είναι διάλεκτοι. Όπως στο λέω.
Δεν υπάρχει αγγλική και ουγγρική γλώσσα, ινδιάνικη και κογκολέζικη, γερμανική και γαλλική. Η γλώσσα είναι μια και η γλώσσα, δηλαδή αυτή που ομιλούμεν εμείς, είναι κατασκεύασμα άγνωστο. Ουδείς γνωρίζει ποιος, ποιοι, πότε την έφτιαξαν. Και είναι το μέγιστο των κατασκευασμάτων στον αιώνα, το οποίο προσπάθησαν να το αποκωδικοποιήσουν. Γιατί π.χ. τον αέρα τον είπαν αήρ, γιατί το νερό το είπαν ύδωρ.
Μου λέει, λοιπόν, ο χάλιας ότι η λέξη ληγκ, τσάμπιονς ληγκ, πρεμιέρ ληγκ γράφεται «λιγκ», όχι «ληγκ». Ποιος το λέει αυτό; Εγώ, λοιπόν, σου λέω ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Σου λέω το άλλο, ότι δεν υπάρχει λέξη ληγκ και λίγκα. Δεν ανήκει στη γλώσσα, είναι προϊόν διαλέκτου. Τότε, θα με ρωτήσει γιατί επιμένω να γράφω «ληγκ» κι όχι «λιγκ». Διότι έτσι μου βγαίνει. Ένας μυστικός κώδικας, μια αίσθηση κανόνα είναι που μου υπαγορεύει να γράψω το Λονδίνο έτσι κι όχι Λωνδίνο και Λονδήνο, την Ιταλία έτσι κι όχι Ηταλία και Ιταλοία.
Το ότι εσύ συνήθισες να το διαβάζεις έτσι, να το γράφεις, π.χ. Τσέλσι κι όχι Τσαίλση δεν σημαίνει ότι είναι σωστό το ένα και λάθος το άλλο. Απλά εμένα μου βγαίνει να γράψω τη συγκεκριμένη λέξη μιας διαλέκτου έτσι, Τσέλσυ.
Για να επικοινωνείς με τον αποδυτηριάκια οφείλεις να «προσαρμοστείς» τουλάχιστον «οπτικά» με την ορθογραφία του. Διαφορετικά είναι σα να προσπαθείς να μιλήσεις μαζί μου τηλεφωνικά προσπαθώντας να με καλέσεις από λάθος νούμερο. Χαίρετε.
Διαβαστε ακομα: