Ο Άρης Βελουχιώτης, κατά κόσμον Θανάσης Κλάρας, δεν ήταν στρατιωτικός. Δεν είχε ιδέα από όπλα και πόλεμο. Άνθρωπος της πολιτικής ήτανε, του κομουνιστικού κόμματος. Έγινε, όμως, ο αρχιστράτηγος του ΕΛΑΣ, του αντάρτικου στρατού την περίοδο της κατοχής. Φοβερά πράγματα. Σχεδίαζε μια μάχη ο μέγας, ο τεράστιος Άρης, και υποδείκνυε στους αξιωματικούς του πως θα κινηθούν, αμυντικά, επιθετικά, και οι παρευρισκόμενοι Άγγλοι αξιωματικοί έπεφταν σε βαθύτατο διαλογισμό. Και θαυμασμό γ’ αυτόν τον ασπούδακτο… συνάδελφο.
Μιλάμε σοβαρά. Μιλάμε ιστορικά. Πώς είναι δυνατόν ένας άσχετος με την τέχνη του πολέμου, να δίνει ρεσιτάλ στρατιωτικής τακτικής κι εμείς οι σπουδαγμένοι και επίλεκτοι και παρασημοφορεμένοι αξιωματικοί του βρετανικού στρατού να παίρνουμε μαθήματα από έναν αγροίκο.
Στο Ντιεν Μπιεν Φου, μια περιοχή στο σχήμα της καρδιάς. Η πρώτη στην Ιστορία ήττα Δυτικών από Ασιάτη σήμανε το τέλος της γαλλικής αποικιοκρατίας. Νικητής ο Γκιαπ, αφού το 1944 είχε διώξει τους κατακτητές Ιάπωνες.
Βιετνάμ. Η μεγαλύτερη, η πιο ντροπιαστική ήττα των γιάγκηδων. Νικητής, ο Βο Νγκουέν Γκιάπ. Ο αρχηγός του λαϊκού στρατού του Βιετνάμ, με τακτικές ”ανόρθόδοξου” πολέμου. Γεννήθηκε 25 Αυγούστου 1911, μέλος του κομουνιστικού κόμματος στα 20 του.
Διαβαστε ακομα: