Μην τρελαθούμε. Ακριβώς. Δεν αρζίζουμε κουβέντα αν μας βαρέσει η τρέλα στο κεφάλι. Παλαβομάρα είναι να πεις ότι η βρωμοδουλειά είναι του θεού. Και ποιανού θεού, για να έχουμε παλαβό ερώτημα; Το νερό στη Θεσσαλία ήρθε από τον ουρανό, Και δεν το έστειλε κανένας θεός, γνωστός και άγνωστος, Αληθινός και ψεύτικος. Και πως έγιννε το έργο;
Μόνο του. Όλα τα κακά, κι αυτά που πρόλαβες να δεις στη ζωή σου, κι αυτά που θα έρθουν αύριο, γίνονται μ’ονα τους. Όχι και μόνα τιους, στην αλήθεια. Κάποιος τα προκαλεί από τιους κατοίκους της γης, Οι κατσαρίδες ίσως, οι συναγρίδες, οι ακρίδες, Κάτι τις που κυκλοφορεί και οπλοφορεί. Τα ζώα, πάντως, δεν οπλοφορούν,
Όρμησε το νερό και έπνιξε χωριά και κωμοπόλεις. Φοβερό. Και είναι τόσο το νεράκι που η φουκαριάρα η γη δεν μπορεί να το ρουφήξει αμέσως.
Δεν έχετε δει τίποτα ακόμα. Αυτό που είδατε από τα κανάλια είναι – λέτε- απίστευτο,. Αναπάντεχο. Απίθανο. Κοιμάστε όρθιοι. Αυτά που δεν έχετε δει, αυτά είναι τα πιο απίυανα. Περίμενε στη γωνία κι έρχομαι.
Διαβαστε ακομα: